Straatfotografie is een van de snelste manieren om een betere fotograaf te worden. Hier is waarom ieder van jullie de straat op zou moeten gaan met je camera.
Straatfotografie kan een van de meest uitdagende maar lonende genres zijn om in te werken. Hoewel de gedachte aan fotograferen op straat velen van jullie met angst zal vervullen, is er werkelijk geen betere plaats om de kneepjes van het fotograferen te leren. Ik heb altijd al aan straatfotografie gedaan om mijn “fotografeerreflexen” scherp te houden. Ik vind het ook erg leuk om te doen, wat een bonus is. Ik denk echter dat ik nog steeds aan het genre zou deelnemen, zelfs als ik het niet leuk zou vinden. De reden daarvoor is dat ik me over het algemeen scherper en alerter voel als ik weer terugga naar de vaak langzamere en meer gecontroleerde omgeving van de commerciële fotografie. Het is alsof je het fotograferen van een wilde beer vergelijkt met het vastleggen van een foto van een opgezette teddybeer.
Fotograaf Faizal Westcott brengt veel van dezelfde punten ter sprake in zijn laatste video, waarin hij de voordelen van straatfotografie bepleit. De video begint met Westcott die vertelt hoe hij veel van zijn persoonlijke groei als fotograaf te danken heeft aan het genre, omdat het hem heeft geleerd meer aandacht te besteden aan de dingen om hem heen. Hij praat ook over hoe de straat op gaan een geweldige manier is om het leren van fotografie zelf te versnellen. Dit punt is me bijgebleven, omdat er echt geen betere manier is om te leren hoe je een fotograaf moet zijn dan er uren in te steken en veel foto’s te maken in allerlei situaties. Natuurlijk kun je leren fotograferen vanuit je comfortabele slaapkamer, maar het fotograferen van diezelfde vier muren gaat snel vervelen. Westcott heeft het ook over het belang van mislukkingen en hoe straatfotografen daarmee moeten leren leven. Ik vond dit een heel goed punt, omdat falen en ervan leren een belangrijke les is om ons te helpen betere fotografen te worden.
Het mooie aan straatfotografie is dat je niet op anderen hoeft te vertrouwen om het te doen. De straat is er 365 dagen per jaar, en het kost bijna niets om daar te zijn. Je hoeft geen slots te boeken bij dure fotostudio’s of modellen in te plannen om met je te werken. Alleen jij en je camera zijn nodig. De video van Westcott is een belangrijke herinnering aan dit alles en een mooie liefdesbrief aan het genre van de straatfotografie. Ik hoop dat sommigen van jullie die in andere sectoren van de industrie werken het eens proberen. Je zou nog verbaasd kunnen staan van wat het je oplevert.
Doe je al aan straatfotografie? Heeft het genre ook andere gebieden van je werk beïnvloed? We horen graag uw mening in de commentaren hieronder.