Wanneer fotografen voor het eerst hun compositiespieren beginnen te oefenen, hebben ze de neiging om steeds weer één fout te maken:
Ze slagen er niet in het kader te vullen.
Het kader vullen is een gemakkelijke manier om je foto’s snel te verbeteren.
En het vergt slechts een kleine inspanning van uw kant.
Dus als je alles wilt weten over hoe je het kader kunt vullen voor prachtige foto’s…
lees dan verder.
Wat betekent “Fill the Frame” eigenlijk?
Het frame vullen is een veelgebruikt advies over compositie, vooral voor beginnende fotografen.
Maar wat betekent het? Hoe weet je of je het kader goed gevuld hebt?
De waarheid is dat er geen harde en snelle regel is om te bepalen of je het kader hebt gevuld.
Maar meestal moet je ervoor zorgen dat je hoofdonderwerp een groot deel van de opname inneemt.
In deze foto vult de persoon het kader:
Terwijl in deze foto, de persoon niet eens in de buurt komt:
Natuurlijk kun je ook heel strakke close-ups maken, die het kader in alle opzichten vullen. Ze nemen letterlijk het hele kader in beslag, en domineren het kader ook compositorisch.
Hier is een voorbeeld van zo’n “beeldvullende” close-up:
Keurig, toch? Maar hoewel zulke close-ups er goed uit kunnen zien, hoef je niet in dat strak als je een beeldvullende compositie wilt maken.
Een beeld als dit laat het hoofdonderwerp nog steeds domineren, zonder dat het te dicht:
Hier komt het op neer:
Het kader vullen betekent niet noodzakelijk dat je het hele kader volpropt met je onderwerp.
Het kan op die manier werken, maar je kunt ook het kader vullen door het hoofdonderwerp te laten overheersen, terwijl je buiten het onderwerp wat ruimte overlaat.
Waarom het kader vullen?
Kunstenaars vullen het kader al heel lang, en niet om één enkele reden.
In feite bieden beeldvullende composities veel leuke effecten, en daarom raad ik je aan altijd een of twee beeldvullende opnamen uit te proberen, zelfs als je denkt dat je beter een bredere compositie kunt maken.
Laten we nu eens kijken naar de redenen die je zou kunnen kiezen om het kader te vullen:
Om de kijker te focussen
Fotografische composities hebben meestal een hoofdonderwerp: het voorwerp waarop je de kijker wilt richten.
En het doel van de meeste goede foto’s is om de kijker… focus op het hoofdonderwerp (hoewel vaak eerst rondgeleid door leidende lijnen).
Dus als je de kijker naar het hoofdonderwerp kunt leiden, heb je een goede compositorische start gemaakt.
Nu, één van de gemakkelijkste manieren om af te leiden de kijker af te leiden, is om externe gebieden rond het onderwerp op te nemen.
Wat bedoel ik met vreemde gebieden?
Ik bedoel elementen die niets toevoegen aan de opname. Dit kan lege ruimte zijn, maar ook afleidende texturen, afleidende objecten, en meer.
Beginnende fotografen denken er vaak niet aan om deze vreemde gebieden uit hun scène te verwijderen.
Daarom missen hun opnamen vaak impact, en richten ze de kijker niet echt op één bepaalde plaats.
Maar door het kader te vullen, kun je die afleidende gebieden wegwerken. Je kunt de kijker naar je hoofdonderwerp leiden, dat eruit springt, en een effectievere foto oplevert.
De compositie vereenvoudigen
De beste fotografie is vaak de eenvoudigste fotografie.
Hoe eenvoudiger de compositie, hoe makkelijker de kijker je foto kan verteren. En hoe makkelijker de kijker je foto kan verteren, hoe meer hij hem zal waarderen.
Daarom raad ik je aan om waar mogelijk eenvoudige composities te maken.
(En als je doe gaan voor complexere composities, moet je nog steeds streven naar vereenvoudiging totdat je alleen de meest elementaire compositie-elementen overhoudt).
Nu zijn er nogal wat manieren om je composities te vereenvoudigen.
Je kunt bijvoorbeeld je foto omzetten naar zwart-wit. Je kunt hoofdlijnen toevoegen. Je kunt texturen toevoegen die de hele foto verenigen.
Maar één van de eenvoudigste methodes om te vereenvoudigen…
…is het vullen van het frame.
Hoe meer je het kader vult, hoe minder elementen er in de foto aanwezig zullen zijn. En hoe meer je kijker comfortabel in de foto kan rusten.
Natuurlijk moet je wel oppassen dat je het niet te eenvoudig maakt. Je wilt niet alles eruit snijden tot er niets meer over is.
Maar als je een beeldvullende opname kunt maken met gewoon een hoofdonderwerp, zul je vaak eindigen met een werkelijk uitstekend resultaat.
Intensiteit toevoegen
Het vullen van het kader kan nog een verbluffend effect bereiken:
Het kan je opnamen intensiveren.
Hoe meer ruimte je toevoegt rond je onderwerp, hoe minder energiek de resulterende opname vaak aanvoelt.
Dit is niet noodzakelijk een slechte zaak! Het is alleen iets om je bewust van te zijn.
Maar als je doel is om een ultra-intens beeld te maken, dan is het vullen van het kader vaak noodzakelijk.
Hoe het kader te vullen
Bij het maken van een prachtige compositie zijn er vier belangrijke manieren om het kader te vullen:
Kom dichterbij
Dit is mijn aanbevolen methode om het kader te vullen, omdat vrijwel iedereen dit kan, ongeacht de resolutie van de camera of de brandpuntsafstand van de lens.
Alles wat je moet doen is je foto samenstellen…
…en dan naar voren lopen.
Natuurlijk zijn er enkele beperkingen. Het is niet altijd mogelijk om dicht bij je onderwerp te komen – bijvoorbeeld als je bij een evenement bent (bijvoorbeeld een concert) en je beperkt bent tot een bepaald gebied. Ook als u een natuur- of vogelfotograaf bent, zult u moeite hebben om het kader op deze manier te vullen (merk op dat deze laatste fotografen vaak specifieke stalkingtechnieken toepassen om dicht bij hun onderwerpen te komen en het kader te vullen). En te dichtbij komen met een groothoeklens kan verontrustend zijn voor bepaalde onderwerpen, zoals mensen (en vooral mensen in het openbaar!).
Maar als je het kader kunt vullen door naar voren te bewegen, raad ik je aan dat te doen – want het is snel, gemakkelijk en zeer effectief.
Gebruik een telelens
Als je het kader niet kunt vullen door dichterbij te gaan staan, dan is je volgende beste gok het gebruik van een lange (telelens) lens.
Lees ook: Wanneer gebruik je een telelens?
Goede telelenzen kunnen duur zijn, daarom is dit niet voor alle fotografen een haalbare optie. Maar met een mooie prime telelens kun je onderwerpen op afstand vastleggen (zonder in te boeten aan optische kwaliteit).
U kunt ook een zoomlens gebruiken, zoals een 70-200mm of een 70-300mm, waarmee u uw brandpuntsafstand zorgvuldig kunt aanpassen tot u het kader perfect hebt gevuld. Maar deze hebben de neiging optisch inferieur te zijn aan prime lenzen, tenminste als ze voor dezelfde prijs worden gekocht, dus je moet voorzichtig zijn.
Merk op dat natuur- en vogelfotografen lange telelenzen gebruiken (ook bekend als supertelelenzen) om het kader te vullen met onderwerpen op afstand, zoals kleine kolibries. En als je schichtige onderwerpen als deze fotografeert, dan heb je ook een supertelelens nodig; anders lukt het je nooit om het kader te vullen, zelfs niet als je alle andere beeldvullende technieken probeert die in dit artikel worden genoemd.
Lie in Wait
Dit is een techniek die vooral wordt gebruikt door de hierboven genoemde vogel- en natuurfotografen, maar ook door straatfotografen en evenementenfotografen om openhartige foto’s van onderwerpen te maken.
Het enige wat je hoeft te doen is een plek vinden waar je verwacht dat je onderwerp heen zal gaan.
En dan…
…waren ze hen voor.
Als je een gebied voor je onderwerp kunt bereiken, kun je op de loer liggen. Als je onderwerp dan voorbij komt, kun je prachtige foto’s maken.
Uiteraard werkt deze methode niet als je onderwerp onbeweeglijk is (zoals een boom). Maar het is een geweldige manier om het kader te vullen met ongrijpbare dieren en onderwerpen voor straat- en evenementenfotografie.
Het is de moeite waard te vermelden dat natuur- en vogelfotografen de “liggend wachten” techniek niet alleen gebruiken. Ze gebruiken vaak een super telelens… en liggen op de loer, waardoor ze de beste kans hebben op een prachtig schot.
Oh, en nog één ding:
Als je deze methode naar een hoger niveau wilt tillen, kun je altijd een soort camouflage gebruiken om jezelf te bedekken (ofwel goede, in de winkel gekochte camouflage, ofwel natuurlijke camouflage, zoals takken en bladeren).
Gewas
Bijsnijden is de gemakkelijkste methode om het kader te vullen, maar het zou ook een laatste redmiddel moeten zijn, om één belangrijke reden:
Bijsnijden gaat ten koste van de beeldkwaliteit.
Hoe meer je bijsnijdt, hoe meer je resolutie verliest, en hoe meer je onvolkomenheden in je foto’s naar voren haalt (zoals een gebrek aan scherpte, chromatische aberratie, of digitale ruis).
Daarom raad ik je aan om vrijwel altijd te proberen het kader in het veld te vullen, en alleen bij te snijden als dat niet lukt.
Want als je leert te veel te vertrouwen op bijsnijden, ga je een dip zien in de kwaliteit van je foto’s.
Maar om duidelijk te zijn:
Ik heb het niet over kleine, lichte uitsnedes; die worden vaak gemaakt door professionele fotografen om hun compositie te verbeteren.
Ik heb het over grote uitsnedes die bedoeld zijn om een klein onderwerp groot in beeld te brengen. Die kun je beter vermijden, tenzij je geen andere opties hebt!
Het kader vullen versus ruimte laten rond je onderwerp
Inmiddels weet je alles over de waarde van het vullen van het kader, en hoe je het kader kunt vullen voor geweldige resultaten.
Maar het is belangrijk op te merken dat je niet altijd het kader wilt vullen… volledig.
Weet je nog dat ik zei dat het vullen van het kader niet hetzelfde is als ervoor zorgen dat je onderwerp de enige zichtbaar element in het frame?
Daar heb ik het hier over.
Maak je niet druk om een groot, echt beeldvullend onderwerp.
In plaats daarvan loont het vaak om je onderwerp het beeld te laten domineren, terwijl je aan de randen wat ruimte overlaat, zodat je onderwerp kan “ademen”.
Zo krijg je een goed gecomponeerde opname, zonder de kijker een te claustrofobisch gevoel te geven.
Het kader vullen versus negatieve ruimte
Negatieve ruimte is in wezen leeg ruimte in een foto, zoals grote stukken lege lucht of grote stukken oninteressant zand.
Zoals dit:
En, in veel opzichten, is negatieve ruimte het tegenovergestelde van een beeldvullend onderwerp, want het biedt… niets, in plaats van iets.
Dat gezegd hebbende, is het mogelijk om negatieve ruimte te vinden binnen een onderwerp; als je bijvoorbeeld een strakke opname van een gorilla maakt, kan de zwarte vacht als negatieve ruimte fungeren, terwijl de ogen de kijker naar binnen trekken.
Maar je zult nog vaak situaties tegenkomen waarin je niet zeker weet of je negatieve ruimte moet gebruiken of het kader moet vullen met je onderwerp.
Dit is wat ik zou zeggen:
Het is goed om het kader te vullen met je onderwerp.
En dit geeft een intenser gevoel aan je beeld.
Maar als je op zoek bent naar een ontspannen, sfeervolle stemming, dan is negatieve ruimte vaak de betere optie.
Je zou negatieve ruimte en het vullen van het kader zelfs kunnen zien als twee tegenovergestelde uiteinden van het compositiespectrum.
Beide compositie-uitersten werken goed, maar geven verschillende resultaten!
Het kader vullen versus context toevoegen
Hier is een moment waarop je zeker niet het frame willen vullen:
Wanneer de gebieden rondom je onderwerp een vorm van context bieden – iets dat het hoofdonderwerp aanvult, of meer vertelt over het verhaal van de scène.
Omgevingsportretten tonen bijvoorbeeld het geportretteerde in de omgeving, en vullen het kader helemaal niet (in plaats daarvan gebruiken ze vaak negatieve ruimte).
En weidse landschappen, hoewel meestal gericht op een of twee hoofdpersonen, laten toch veel van de omgeving zien.
Denk dus niet dat beeldvullend altijd goed is.
Alleen dat het meestal goed werkt.
Vul het frame: De volgende stap
Nu je dit artikel hebt afgerond, weet je alles over de waarde van het vullen van het kader.
En je weet hoe je het kader kunt vullen in je eigen foto’s.
Dus de volgende keer dat je een foto maakt die er niet zo krachtig uitziet als je zou willen…
…probeer het frame te vullen!
Ik wed dat de volgende foto… geweldig.
Wat betekent het om het kader te vullen in de fotografie?
Kadervullend is wanneer je je hoofdonderwerp laat overheersen en weinig of geen ruimte rond je onderwerp overlaat. Het is een geweldige manier om krachtigere composities te maken, omdat het afleidingen elimineert en de kijker gericht houdt op de belangrijkste delen van het beeld. Merk op dat het vaak loont om ten minste een kleine hoeveelheid ruimte rond je onderwerp op te nemen, omdat dit de kijker een beetje ademruimte geeft.
Is het altijd een goed idee om het kader te vullen?
Het vullen van het kader zal over het algemeen je composities verbeteren, maar ik raad het niet altijd aan. Als je een sfeervoller beeld wilt creëren, kun je veel negatieve ruimte rondom je onderwerp opnemen.
Wanneer moet je het vullen van het kader vermijden?
Het is geweldig om het kader te vullen, maar er zijn momenten waarop je je onderwerp klein wilt houden en de omgeving wilt laten overheersen. Bijvoorbeeld, als je een krachtige minimalistische compositie zoekt, één vol negatieve ruimte, dan wil je het onderwerp klein houden in het kader en de negatieve ruimte laten overheersen. Vermijd ook het vullen van het kader als je een opname wilt maken die context geeft. In plaats van alleen een boer te laten zien, kun je bijvoorbeeld beter de boer en zijn boerderij laten zien!
Hoe vul je het kader in de fotografie?
De gemakkelijkste manier om het kader te vullen is door dicht bij je onderwerp te gaan staan. Loop gewoon naar voren totdat je onderwerp meer van de foto in beslag neemt! Maar als u het kader niet kunt vullen door dichterbij te komen, kunt u een langere lens gebruiken, een lens die het onderwerp vergroot en waarmee u scherpe, dichtbije opnamen kunt maken (zonder fysiek naar voren te lopen). Als je onderwerp beweegt, kun je ook proberen te wachten tot ze dichtbij genoeg komen om een goede opname te maken. Je laatste verdedigingslinie als je niet dichtbij genoeg kunt komen is bijsnijden, maar dit gaat ten koste van de beeldkwaliteit, dus ik raad je aan alleen bij te snijden als laatste redmiddel.
Inhoudsopgave