Wat voor moeite zou jij doen voor je huisdier? Een vrouw ging de extra mijl (of twintig) om ervoor te zorgen haar kat gezond was door het creëren van haar eigen AI-programma om haar pels baby’s poep schema in de gaten te houden. De software-ingenieur werkte bijna twee jaar aan het project en schat dat ze ongeveer 50.000 foto’s nam waarvan de machine moest leren.
De ingenieur die onder de naam Estefannie gaat, legde in een video precies uit hoe ze te werk ging bij de operatie. Het omvatte verschillende sensoren, een infrarood camera, een Raspberry Pi, en ongeveer 50.000 foto’s van kattenpoep.
Estefanni legt uit hoe haar reddingskat Teddy beer een onfortuinlijke voorliefde heeft voor het eten van plastic. Plastic eten kan blijkbaar dodelijk zijn voor katten, wie had dat gedacht? Estefanni wilde graag dat haar kat weer van haar zou houden (en een dierenartsrekening van $3000 of een afscheid van haar kat zou voorkomen), en werd verteld dat ze Teddy’s poepschema in de gaten moest houden. “Wie heeft daar tijd voor?” dacht Estefanni, zelfs als er liefde op het spel staat.
In plaats daarvan gebruikte ze haar vindingrijkheid om een python script te schrijven, een camera op te zetten en een bewegingssensor boven Teddy’s kattenbak te plaatsen. Telkens als de kat poepte, activeerde de sensor de camera om een foto van zijn ‘output’ te nemen.
Teddy was er niet zo happig op om op te treden tegen papparazzi-achtige cameraflitsen, dus in plaats daarvan gebruikte Estefanni een infrarood camera en lampen. Katten kunnen blijkbaar geen infrarood licht zien. Alles goed.
Maar natuurlijk, was het niet zo eenvoudig. Luna, Estefanni’s andere kat gebruikte ook de kattenbak. Het systeem moest onderscheid maken tussen de twee katten, en alleen Teddy’s poep controleren.
Om de twee katten van elkaar te kunnen onderscheiden, gebruikte Estefanni een script voor het maken van foto’s, en een camera met infrarood lampen die op de kattenbak was gericht. Vervolgens nam zij duizenden foto’s van haar poepende katten en voerde de foto’s aan een machine-leersysteem, zodat dit het verschil kon zien tussen Teddy en Luna.
Het laatste stukje van de puzzel was voor de machine om te leren of de katten aan het plassen of poepen waren. Hiervoor registreert de machine hoe lang de katten in de kattenbak zitten. Het kan dan een voorspelling naar de katteneigenaar sturen. Op die manier wist Estefanni of Teddy’s stoelgang gezond was, of dat hij verstopt was door zijn gewoonte om plastic op te eten.
Het is een ingenieuze, zij het ietwat vreemde oplossing voor een probleem. Maar liefde kent geen grenzen, zeker niet als je een helikopterkattenmoeder bent.
[Via Gizmodo]