De regel van kansen is een compositorische richtlijn die wordt gebruikt door fotografen, schilders en meer, maar hoe werkt het en wat kan het u bieden?
Hoewel de regel van kansen niet speciaal wordt besproken, is het een machtige manier om je foto’s op te fleuren. In feite kunt u met behulp van de regel van kansen een kleine aanpassing aan uw composities maken …
… en krijg verbluffende resultaten.
Laten we eens nader bekijken wat de regel van kansen is en hoe u deze kunt gebruiken voor prachtige foto’s.
Wat is de regel van kansen?
De regel van kansen is heel eenvoudig:
Daarin staat dat de beste foto’s een oneven aantal elementen bevatten.
Dus als je naar een foto kijkt, en je telt de belangrijkste onderdelen van de compositie op…
… er moeten er een, drie, vijf of zeven zijn (ervan uitgaande dat je op zoek bent naar een overtuigende foto).
Terwijl een foto met twee, vier, zes of acht belangrijke compositie-elementen gewoon niet zo goed werkt.
Allereerst vraag je je waarschijnlijk af:
Waar komt dit vandaan? Waarom leveren oneven aantallen elementen betere beelden op dan even aantallen elementen?
Dat staat ter discussie, en het is een twistpunt onder fotografen en beeldend kunstenaars. Dat gezegd hebbende, fotografen verwijzen vaak terug naar een idee over de geest groepering even genummerde items – dus als je twee items hebt, heeft de geest de neiging om ze samen te groeperen, terwijl wanneer je drie items hebt, de geest elk item op zichzelf laat staan.
(Hetzelfde met vier items versus vijf items, en zes items versus zeven items, enz.)
Persoonlijk vind ik dat het gebruik van de regel van kansen meer dynamische foto’s oplevert. Twee items hebben de neiging om elkaar te stabiliseren, wat kan werken vanuit een compositorisch perspectief, maar niet echt leven of beweging toevoegt aan een scène, terwijl drie items de kijker in staat stellen om van plaats naar plaats te bewegen gedurende de compositie. Het gevoel van balans is er nog steeds, maar het is een vloeiende, dynamische balans.
Hoe de regel van kansen te gebruiken voor verbluffende resultaten
De regel van kansen zal je helpen betere foto’s te krijgen, maar hoe kun je het eigenlijk gebruiken in je composities?
Eerst moet je de belangrijkste elementen in je foto identificeren.
Dus als je een foto van een persoon vastlegt, kan de persoon het enige sleutelelement zijn (of het gezicht van de persoon, of de ogen van de persoon, afhankelijk van hoe strak je fotografeert).
Als je een afbeelding van wat kersen in een kom vastlegt, dan zijn de kersen een belangrijk element, net als de kom.
Noteer vervolgens waar de belangrijkste elementen zijn Gegroepeerd samen. Dit omvat over het algemeen items die elkaar raken of items die dicht bij elkaar staan.
Zorg er vervolgens voor dat de primaire groepen een oneven aantal items bevatten.
Ik heb je specifiek aangemoedigd om alleen naar de primair groepen omdat het gemakkelijk is om overweldigd te raken door de groepen in een scène; een eenvoudig landschapstafereel heeft immers misschien een paar grote rotsen als primaire groep, maar duizenden zandkorrels, een hele voorgrond van algenranken, tientallen golven, enzovoort.
Met andere woorden:
Minder prominente groepen zijn niet belangrijk. Het zijn de belangrijkste één tot vier groepen die ertoe doen, niet de details.
(Trouwens, als je de eerste stap goed hebt gedaan – waarbij je de belangrijkste elementen in je foto identificeert – zul je deze onnodige details vaak vanaf het begin verwijderen. Maar het loont altijd om ervoor te zorgen dat je je concentreert op wat belangrijk is, vooral omdat bepaalde compositorische elementen door het ruimingsproces kunnen sluipen en later overweldigend kunnen worden!).
Tot slot heb je drie opties:
Als je foto’s maakt waarin jij kan de compositie beïnvloeden (d.w.z. door stukken te verplaatsen), dan raad ik je aan de even genummerde groepen te vinden en er een sleutelelement uit te verwijderen.
Dit werkt voor stillevenfotografie, waar je gemakkelijk een fles of een kom kunt verwijderen, evenals voedselfotografie, waar je gemakkelijk een vrucht of een blad kunt verwijderen, en productfotografie, waar je gemakkelijk extra producten kunt verwijderen.
En als je fotografie doet waar je kan niet invloed hebben op de compositie, dan raad ik je aan om je compositie aan te passen zodat je het aantal items kunt verminderen.
Dus als je landschapsfotografie doet en je hebt twee zeestapels op de achtergrond, kun je inzoomen om de zeestapels tot één te reduceren (of je kunt uitzoomen om het aantal zeestapels tot drie te verhogen).
En als je vogelfotografie doet, wacht dan tot een vogel het beeld verlaat, of een andere vogel om binnenkomen.
Snappen?
En wat betreft de derde optie:
U kunt items verwijderen of toevoegen tijdens de nabewerking.
Ik raad je niet aan om hierop te vertrouwen, omdat het moeilijk kan zijn om te voorspellen hoe het toevoegen of verwijderen van elementen zal uitpakken. Sommige items zijn gemakkelijk te klonen, terwijl andere een nachtmerrie zijn, plus je wilt vaak zo min mogelijk tijd besteden aan het omgaan met dergelijke vervelende taken.
Natuurlijk kun je items ook verwijderen via bijsnijden, en dit kan goed werken als je extra elementen langs de randen hebt, maar als je gegroepeerde elementen zich in het midden van de opname bevinden, moet je een andere methode gebruiken die hierboven is beschreven.
Wanneer moet u de regel van kansen gebruiken?
De regel van kansen is technisch gezien geen regel.
In feite zul je veel fantastische afbeeldingen vinden die de regel van kansen negeren.
Maar de regel van kansen zal je foto’s gemiddeld dynamischer maken, daarom moet je je er op zijn minst bewust van zijn.
Je kunt vaak een compositie testen met even en oneven items en vervolgens beslissen wat het beste voor je werkt (zodat je je geen zorgen hoeft te maken dat je een overtuigende compositie mogelijk verpest door blindelings de regel te volgen!).
Hier zijn enkele veelvoorkomende situaties waarin de regel van kansen het goed doet:
Scènes met één element
Wanneer u een potentiële scène met één element fotografeert, dat wil zeggen een scène die slechts één prominente functie heeft, kan de regel van kansen goed werken. Door die prominente functie geïsoleerd te houden, kunt u de kijker scherpstellen, terwijl de compositie mooi en vereenvoudigd blijft.
Dit is vaak het geval bij portretfotografie, waar je een onderwerp alleen kunt vastleggen.
Scènes met drie elementen
Drie is een zeer krachtig getal, zelfs in vergelijking met andere oneven opties, daarom wil je vaak bij drieën blijven (indien mogelijk).
Zie je, drie items kunnen verschillend blijven zonder overweldigend te worden. Dus drie kersen, drie honden en drie bomen creëren allemaal mooie, eenvoudige, mooie beelden.
Scènes met vijf elementen
Hoe meer elementen je hebt, hoe minder de regel van kansen ertoe begint te doen.
Waarom?
Omdat de geest moeite heeft om grote aantallen objecten te scheiden, ongeacht hun even of oneven aantal.
Dat gezegd hebbende, is het nog steeds mogelijk om vijf items te scheiden, daarom loont het om bundels items te bewaren om Vijfin plaats van Zes of Vier. Als je flessen fotografeert, probeer dan de telling op vijf te houden; als je een groep bloemen fotografeert, is vijf een goed aantal om mee te werken.
Wanneer de regel van kansen te vermijden
Hoewel de regel van kansen je een aantal mooie composities zal opleveren, zijn er momenten waarop je het uit het raam wilt gooien.
Ten eerste, als u een zeer uitgebalanceerd, stabiel, symmetrisch beeld maakt, kunt u vaak twee elementen gebruiken; deze werken als reflecties van elkaar aan weerszijden van de compositie en hoeven niet gestoord te worden door een derde item.
Ten tweede, als je een bijna verre compositie in landschapsfotografie maakt met een sterk voorgrondonderwerp en een krachtige achtergrond, wil je vaak de regel van kansen vermijden. De twee elementen lijken misschien een duo, maar ze worden apart gegroepeerd en kunnen daarom op zichzelf staan.
Ten derde, als je standaardduo’s fotografeert, zoals koppels en tweelingen, werkt de regel van kansen gewoon niet. Het is belangrijker om de Bericht van de opname – dat er paren of tweelingen zijn – in plaats van zwaar te vertrouwen op de regel van kansen voor een dynamischer beeld.
De regel van kansen versus de regel van derden
Fotografen hebben het altijd over de regel van derden, die veel lijkt op de regel van kansen, maar kritisch anders is.
Zie je, de regel van derden stelt dat de beste afbeeldingen belangrijke compositorische elementen hebben die een derde van de weg in het frame zijn geplaatst.
Terwijl de regel van kansen je aanspoort om oneven aantallen elementen op te nemen.
De regel van derden gaat daarom over het gebruik van ruimte, terwijl de regel van kansen gaat over het kiezen van het aantal elementen dat moet worden opgenomen.
Houd er rekening mee dat u gemakkelijk kunt gebruiken beide de regel van derden en de regel van kansen om een enkele krachtige compositie te creëren. U kunt bijvoorbeeld drie van een item vinden en ze vervolgens langs een regel van derden rasterlijn plaatsen, wat in grote lijnen het geval is in de onderstaande afbeelding:
En je zult eindigen met een prachtig schot!
De regel van kansen: de volgende stap
De regel van kansen is geen bijzonder bekende fotografische richtlijn, maar het kan je afbeeldingen helpen, vooral als je willin bentg om een paar seconden extra te nemen om ervoor te zorgen dat u het juiste aantal elementen in het frame hebt.
Zal de regel van kansen een revolutie teweegbrengen in uw afbeeldingen?
Waarschijnlijk niet.
Maar het kan afbeeldingen verbeteren die er bijna-maar-niet-helemaal zijn, en het kan ervoor zorgen dat je de sterkst mogelijke beelden krijgt, zelfs in meer chaotische situaties.
Wat is de regel van kansen in de fotografie?
De regel van odds stelt dat je een oneven aantal elementen in je afbeeldingen moet opnemen. Als je bijvoorbeeld sinaasappels in je foto’s hebt, moet je er één, drie, vijf of zeven hebben. Als je bloemen hebt, moet je hetzelfde doen. Het idee achter de regel van kansen is dat menselijke geesten de neiging hebben om items te groeperen die in een even getal komen, waardoor de kijker het uiteindelijke beeld niet volledig kan waarderen.
Is de regel van kansen echt een fotografische regel?
De regel van kansen is niet echt een regel. Het is echter een nuttige richtlijn en een die u zal helpen dynamische composities te maken die echt indruk maken op de kijker en hen helpen zich met het beeld bezig te houden.
Wat is de regel van kansen versus de regel van derden?
De regel van kansen stelt dat je een oneven aantal items in je foto’s moet opnemen. Dit helpt bij het creëren van meer dynamische beelden, omdat je geest in staat is om elk item afzonderlijk te bekijken (in plaats van ze samen te groeperen). De regel van derden daarentegen gaat over het positioneren van je compositorische elementen; er staat dat de beste composities belangrijke elementen hebben die een derde van de weg naar het frame zijn. Het is dus mogelijk om zowel de regel van derden als de regel van kansen in een compositie samen te gebruiken! Je kunt ook alleen de regel van kansen gebruiken, of gewoon de regel van derden, als je dat liever hebt.
Hoe gebruik je de regel van kansen bij het fotograferen van koppels?
Het is niet echt mogelijk om de regel van kansen te gebruiken bij het fotograferen van koppels. Je wilt immers niet één van je onderwerpen wegsturen! Maar dat is niet erg; de regel van kansen is niet bedoeld om blindelings te worden gehoorzaamd. In plaats daarvan moet je de regel van kansen gebruiken wanneer deze past bij de scène die je fotografeert, maar ook herkennen wanneer het zinvol is om de regel van kansen te breken!
Wanneer moet je de regel van kansen breken?
Je moet de regel van kansen doorbreken wanneer je onderwerpen fotografeert die in tweeën moeten komen, zoals koppels. In dergelijke gevallen is er geen haalbare manier om de regel van kansen te gebruiken, dus het is logisch om de regel gewoon te laten glijden. Je moet ook de regel van kansen breken als je op zoek bent naar een zeer symmetrische, in-your-face compositie. De regel van kansen is geweldig voor het maken van dynamische afbeeldingen, maar dat is niet altijd wat je wilt maken; soms is het zinvol om een sterke, statische compositie te creëren, zoals bij het werken met een heldere reflectie.
Inhoudsopgave