Er is een heleboel advies op het internet te vinden. Het varieert van mensen die zeggen dat je duizenden moet uitgeven aan spullen tot mensen die zeggen dat je alleen een stok en een baksteen nodig hebt. Ik probeer er ergens tussenin te zitten en koop spullen op basis van factoren als rendement op investering, behoefte versus verlangen, en rendement op creativiteit.
Misschien begin ik me te vervelen, maar tegenwoordig is er eigenlijk bijna geen gear of release meer die me echt enthousiast maakt. Ik heb moeite om alle nieuwste releases bij te houden. Als het een light is, ben ik erop. Als het dat niet is, denk ik erover na. Hoe dan ook, ik ben hier niet om je te vertellen welke spullen ik leuk vind en welke niet. Ik ben hier om wat advies te delen dat ik kreeg over het upgraden van apparatuur, en dat volgens mij voor veel fotografen zeer valide is.
Laten we eerlijk zijn, velen van ons zijn geen fulltime professionals, dus weten wat je wel en niet nodig hebt in een camera is gunstig. Wat ik bijvoorbeeld nodig heb in een camera is heel anders dan wat iemand die sport fotografeert nodig heeft. Daarom heb ik geen Canon 1D X, maar een Canon 5DS.
Ik ben geen techneut, maar ‘nieuwe’ apparatuur windt me op
Het is je inmiddels misschien opgevallen dat ik niet de man ben waar je terecht kunt voor advies over het kopen van een camera. Andere auteurs zijn veel grotere experts op dat gebied. Toch was ik enthousiast toen de doos met de Canon 5DS voor mijn deur stond, niet alleen omdat ik een camera met hoge resolutie wilde, maar ook omdat ik er werk van hogere kwaliteit mee zou kunnen maken. De camera zou meteen voor een klus worden gebruikt, en qua rendement op de investering was het een gerechtvaardigde aankoop. Uiteindelijk raakt iedereen wel eens enthousiast over een uitrusting. Dat is normaal. Toen ik over mijn koopgedrag nadacht, merkte ik dat ik veel meer aan modifiers bezit dan aan camera’s en lenzen samen – één Profoto Fresnel kostte me al anderhalf been om te kopen! Hoe komt dat? Dat komt door het rendement op creativiteit dat ik uit deze apparatuur haal.
Rendement op creativiteit
Dit is het vlees van dit artikel. Rendement op creativiteit is gewoon een mooie manier om te zeggen: “deze camera zal me helpen betere foto’s te maken.” Hoe pretentieus dat ook klinkt, het is gerechtvaardigd. Aan elke lens, camera, lichtregelaar enzovoort is een bepaalde emotie verbonden. Het is een emotionele aankoop. De meeste modifiers in mijn arsenaal hebben het licht niet gezien bij commerciële opnames. Toch heb ik ze nog steeds voor creatief werk. Ze maken me enthousiast.
Heel weinig mensen zullen het fijne verschil zien tussen licht van een Profoto en licht van een Godox flitser. Eerlijk gezegd, licht is licht. Tegelijkertijd is Profoto oneindig veel bevredigender in het gebruik. Hetzelfde geldt voor filmcamera’s. Er is geen technologische reden meer om een filmcamera te gebruiken. Digitaal is veel comfortabeler. Maar het proces, het uiterlijk en het gevoel van filmopnames geven een enorm rendement aan creativiteit, waardoor je enthousiast wordt over fotografie.
Ik behandel mijn camera’s als werkpaarden. Ik vind het niet erg als ze klappen krijgen, zolang ze maar werken. Toch is het plezier waarmee ik door de zoeker kijk en het beeld voor mijn ogen zie verschijnen immens. Net als het plezier om de sluiter te horen klikken. Dat gevoel groeit als ik een Phase One in handen krijg. Het bezit van een middenformaat camera maakt me niet tot een vaardiger fotograaf, maar wel tot een veel gelukkiger fotograaf.
Rendement op investering
Het rendement op investering is de maatstaf van de rationele mens om te upgraden. In het kort, alles wat je hoeft te doen is de prijs nemen van de uitrusting die je koopt en kijken of het werk dat je krijgt het kan betalen. In principe. Als u dieper wilt duiken, is het de moeite waard om te analyseren of u de aankoop moet doen op basis van het nieuwe werk dat de nieuwe uitrusting zal opleveren. Door bijvoorbeeld een 5DS-camera te kopen, wist ik dat ik hogere-resolutiefotografie zou kunnen doen, wat voorheen niet mogelijk was. De opnames konden gekker en de hoeveelheid vastgelegde details fijner. Dat was voorheen allebei niet mogelijk, en het heeft me geholpen een aantal nieuwe opdrachten binnen te halen. Heel weinig mensen merkten het verschil tussen de 5D Mark IV en de 5DS meteen op. De duivel zat in de details. De rationele manier om te upgraden is dus de vraag of de nieuwe uitrusting je nieuwe banen oplevert. 
Creativiteit versus investering
Waar ligt het perfecte evenwicht? Dat is een goede vraag, en er is geen goed antwoord op. Als je ziet dat je je nieuwe apparatuur kunt veroorloven, en je kunt zien hoe die je enthousiaster maakt om foto’s te maken, dan moet je die kopen. Hoeveel van dat “rendement op creativiteit” gerechtvaardigd is, is een andere vraag. Ik probeer eerlijk tegen mezelf te zijn en mezelf echt te ondervragen voordat ik het geld uitgeef. Ik heb bijvoorbeeld de Fresnel gehuurd voordat ik een fortuin uitgaf. Nadat ik hem had gebruikt, werd ik verliefd en wilde er een, dus toen er een te koop stond, kocht ik hem. Hij heeft zichzelf niet terugbetaald. Eerlijk gezegd kon ik de meeste reclames doen met een paar softboxen en een Para 133. Maar ik heb de Fresnel bij veel creatieve en ambitieuze opnamen gebruikt, waardoor ik meer plezier heb gekregen als creatief, in plaats van als beeldmaker.
Slotgedachten
Aan het eind van de dag is het aan jou om te kopen of niet te kopen. Als je een van die mensen bent die maximaal rendement op hun investering willen, moet je wegblijven van aankopen, tenzij ze absoluut noodzakelijk zijn. Maar als je wilt fotograferen met stijl, ga je gang! Net als bij kleding betaal ik graag een meerprijs voor sommige artikelen als ik het gevoel heb dat het dragen ervan me veel plezier oplevert. Niemand heeft gezegd dat je uitrusting je geen plezier mag brengen! Heb plezier, geniet en creëer met de uitrusting die je wilt.