“Regels zijn niet goed als ze niet werken! De enige echte regels zijn de wetten van de fysica en de optica.” -Dean Collins
Dean Collins was een meester in verlichting – zowel in het gebruik ervan om verbluffende foto’s te maken als in het onderwijzen van de werking van licht. Dean gaf geen recepten voor lichtopstellingen. Hij legde het licht zelf uit. Hij leerde wat licht was en waarom het werkte zoals het deed.
Licht seminars
In het begin van de jaren tachtig sponsorde Bell & Howell Mamiya Company lichtseminars van Dean Collins in de hele V.S. om de Mamiya lijn van professionele middenformaat camera’s te promoten. Ik werkte voor het bedrijf als technisch vertegenwoordiger. Een van mijn taken was het helpen van Dean met zijn presentaties. Zo had ik de eer om hem minstens 20 keer te zien uitleggen hoe licht werkte. Hij liet een foto zien en ging dan achter de schermen met zijn multi-media diaprojectoren om de opstellingen te laten zien. Ik zat samen met de anderen in elk seminar en nam de innerlijke werking van licht in me op.
Meer dan de opstelling
De lichtopstelling zien was geweldig. Beter nog, Dean Collins legde uit wat er gebeurde en waarom het zo werkte. Hij realiseerde zich dat licht en hoe het werkte een constante was. Licht werkte altijd op dezelfde manier. Lenzen en camera’s registreerden licht op herhaalbare manieren. De sleutel was het begrijpen van licht. Dean was er een meester in en een meesterlijke leraar. Hij begreep dat fotografie draait om licht en niet om de camera.
Commercieel fotograaf
Dean Collins had een studio in G Street in San Diego waar hij voor klanten werkte. Hij fotografeerde alles van auto’s, hotels, mode, schoonheid en bedrijfslocaties. Al zijn foto’s vertelden de verhalen die zijn klanten wilden overbrengen aan hun klanten.
Ik bezocht zijn studio en zag hem een modeset fotograferen. Hij creëerde de verlichting die hij wilde op het model, meette het licht en maakte toen een Polaroid test. De Polaroid bevestigde wat hij al wist – hij had de look die hij wilde. Hij zette een filmback op de camera en werkte met het model een dozijn poses en uitdrukkingen af. Hij verwisselde de filmrug en maakte nog twaalf foto’s op kleurendiafilm. Na het tweede rolletje zei hij beleefd “Bedankt, hebbes!” tegen het model. Het fotograferen duurde misschien vijf minuten.
Geen bracketing
Dean Collins heeft tijdens de sessie met het model zijn belichtingen niet gebeugeld. Hij concentreerde zich op de blik die het model hem gaf. Hij wist dat alle technische aspecten van de shoot vastlagen. Het enige wat telde was zijn onderwerp. Toen hij me de verwerkte film liet zien, was het geen verrassing dat elke opname perfect was. Alles wat overbleef was het kiezen van de heldenfoto.
Finelight
Dean Collins leefde voor het licht, legde het vast op film en leerde andere fotografen hoe ze moesten doen wat hij deed. Hij werkte toen alle foto’s op film werden gemaakt.
Zijn Finelight publicaties toonden zijn werk op de omslag en binnenin de pagina’s stonden Polaroid tests, en gedetailleerde uitleg compleet met makkelijk te begrijpen belichtingsdiagrammen. Zijn werk omvatte alle gebieden van de fotografie. Hij deed producten, voedsel, redactioneel werk, speciale effecten en portretten in zijn studio en op locatie.
De openingsfoto toont beelden van Dean Collins uit mijn persoonlijke collectie Finelight portfolio’s.
Een slecht gevoel voor humor
Dean Collins gaf les aan menigten enthousiaste fotografen die de mysteries van de werking van licht wilden begrijpen. Zijn lezingen waren doorspekt met grappen. Een van mijn favorieten is toen hij beschreef wat fotografen doen.
Hij zei, nu parafraserend, “Fotografen nemen objecten die bestaan in vier dimensies – hoogte, breedte, diepte en tijd en vertalen ze dan naar twee dimensies, hoogte en breedte voor eendimensionale kunstregisseurs.” Fotografen hielden hiervan.
Skip Cohen, voorzitter van Platypod en hoofd van Skip Cohen University sprak over het bijwonen van de seminars van Dean Collins. “Ik heb honderden workshops bijgewoond en niemand kan tippen aan Dean’s stijl en comfortniveau als het gaat om voor een menigte te staan,” schreef Cohen. “Hij was ook snel in zijn return volleys. Eens werd hem gevraagd: “Dean, het is geen wonder dat al je foto’s prachtig zijn; kijk eens hoe mooi al je modellen zijn. Fotografeer je nooit lelijke mensen?” Hij aarzelde geen seconde en antwoordde: “Natuurlijk doe ik dat en waarom haal je je familie niet hierheen en dan maken we een portret!”
“Schoonheid zit in het oog van de chequeboekhouder” zei Dean Collins ooit. Ik weet zeker dat hij ook de eerste was die opmerkte dat klanten hun eigen ergste vijand zijn.
Dean Collins over interieurs
Hij werd veel gevraagd voor zijn vermogen om hotelkamers uitnodigend en het bezoeken waard te maken. Hij beschreef het fotograferen van interieurs als volgt: “Een kamer verlichten is 5% techniek en 95% meubels verplaatsen.”
Deze video is met dank aan Photoshop Cafe. Het toont een segment van de DVD set “Dean Collins on Lighting – Live at Brooks Institute of Photography” dat hem laat zien hoe je hotelkamers verlicht. De video is gemaakt in 1991, lang voor HD video en camera’s met een hoog dynamisch bereik. Hoewel de kwaliteit naar hedendaagse maatstaven slecht is, is de informatie onbetaalbaar.
Leun zeven en een halve minuut achterover en maak kennis met de Dean Collins die ik zo vaak live heb mogen zien en met hem heb mogen samenwerken aan het begin van de digitale fotografie. Zoals zovelen die Dean kenden en liefhadden, heb ik nog steeds zijn mobiele nummer in mijn contacten. Hij was en is mijn vriend. Ik denk vaak aan hem, vooral als ik een scène belicht.
Bronnen: Skip Cohen University, Photoshop Cafe, San Diego Union-Tribune.
Lees meer verhalen en bekijk meer foto’s van inspirerende fotografen in On Photography.