Outdoor Camera Instellingen

Het kiezen van de beste buitencamera-instellingen kan moeilijk zijn – daarom hebben we deze praktische, resultaatgerichte gids geschreven.

Daarin ontdek je een kort overzicht van de verschillende camera-instellingen, evenals specifiek advies voor wanneer en waar je ze moet gebruiken voor prachtige buitenfoto’s.

De belangrijkste instellingen voor buitencamera’s: wat doen ze?

Uw camera-instellingen bepalen elk aspect van uw foto’s, inclusief belichting (helderheid), kleur, scherpte, de gebieden die scherp zijn, de mate van de achtergrondonscherpte en het ruisniveau (korrel).

Met andere woorden:

Als u weet hoe u de juiste buitencamera-instellingen selecteert, hebt u volledige controle over uw afbeeldingen.

Maar als je niet weet hoe je de juiste instellingen moet kiezen…

Bekijk de dagprijs

… dan krijg je beelden die te donker zijn, die wazig zijn, die onscherp zijn, etc.

Gelukkig vertelt deze gids je alles wat je moet weten over de instellingen van de buitencamera!

Laten we nu eens kijken naar de verschillende camera-instellingen die u moet weten – en hoe u de perfecte instellingen voor buitenfotografie selecteert voor verbluffende resultaten.

De beste witbalans voor buitenfotografie selecteren

Witbalans verwijst naar het proces van aanpassen voor ongewenste kleurzwemen in uw afbeeldingen.

Zie je, al het licht bestaat langs een blauw-geel spectrum. Dus wat natuurlijk licht (zoals schaduw) is erg koud (dat wil zeggen blauw).

Terwijl ander natuurlijk licht (zoals de ondergaande zon) erg warm is (dat wil zeggen geel).

Wanneer je uitkijkt over een scène, zullen er natuurlijke kleurzwemen van een soort zijn.

Maar onze ogen zijn erg goed in het compenseren van kleurzwemen, wat betekent dat we ze zelden opmerken – en we hebben de neiging om scènes als neutraal te zien, in plaats van heel blauw of erg geel.

Camera’s daarentegen registreren de scène zoals hij is, zonder enige compensatie.

Als het licht erg blauw is, krijg je een beeld dat Ziet er blauw, zoals dit:

En als het licht erg geel is, krijg je een afbeelding die er geel uitziet, zoals deze:

Het probleem is dat we scènes niet op deze manier zien, wat betekent dat te blauwe of te gele foto’s er erg onnatuurlijk uitzien.

Wat doe je dan? Hoe voorkom je dat je foto’s maakt die consistent blauw of geel zijn?

Je gebruikt de witbalansinstelling van je camera.

Zie je, Witbalans is ontworpen om deze kleurzwemen in uw afbeeldingen te compenseren. Witbalans letterlijk Saldi uw kleuren uit te voeren door geel toe te voegen wanneer de scène te blauw is en blauw toe te voegen wanneer de scène te geel is.

Nu is de standaard witbalansinstelling van uw camera Automatisch. Als u automatische witbalans gebruikt, probeert uw camera de kleur van het licht zelf te identificeren en compenseert deze vervolgens. Het doet over het algemeen goed werk, maar het zal af en toe falen (vooral in situaties waarin de scène van nature erg blauw of erg geel is, zoals bij het fotograferen van water of de ondergaande zon, respectievelijk).

Dat is waar complexere witbalansinstellingen binnenkomen. U kunt bijvoorbeeld een aangepaste witbalansinstelling gebruiken, waarbij u een grijze kaart meeneemt naar het veld en de nauwkeurige witbalans op dat moment en daar instelt.

Of u kunt een van de witbalansvoorinstellingen kiezen, waarmee u het type licht waarmee u werkt (bijvoorbeeld bewolkt licht) kunt identificeren en inbellen.

Dat is echter niet echt wat ik aanbeveel.

In plaats daarvan raad ik je aan om voor buitenfotografie je witbalans ingesteld te houden op Auto.

Zorg ervoor dat je in RAW fotografeert, want dit geeft je volledige flexibiliteit bij het later aanpassen van je witbalans.

Wanneer u thuiskomt, haalt u uw foto op in een programma zoals Lightroom en corrigeert u eventuele witbalansfouten met de beschikbare gereedschappen.

Op die manier hoef je niet veel tijd te besteden aan het nadenken over witbalans in het veld (stel het in en vergeet het!), maar je hoeft ook geen nauwkeurige kleuren op te offeren.

De beste cameramodus voor buitenfotografie selecteren

Camera’s bieden over het algemeen vijf belangrijke modi:

1. Auto.
2. Programma.
3. Diafragmavoorkeuze.
4. Sluitertijdvoorkeuze.
5. En handleiding.

Deze modi bepalen hoeveel controle je fototoestel heeft over het diafragma, sluitertijd en ISO, versus hoeveel controle jij hebben over het diafragma, sluitertijd en ISO.

Dus als u de automatische modus gebruikt, bepaalt uw camera alle drie deze instellingen voor u.

Overwegende dat als you gebruikt de programmamodus, u kiest de ISO, maar uw camera selecteert het diafragma en de sluitertijd.

Als je de diafragmavoorkeuzemodus gebruikt, kies je het diafragma en de ISO, terwijl je camera de sluitertijd kiest.

Als je de sluitertijdvoorkeuzemodus gebruikt, kies je de sluitertijd en de ISO, terwijl je camera het diafragma kiest.

En als u de handmatige modus gebruikt, krijgt u volledige controle over alle drie de instellingen.

Trouwens, je vraagt je misschien af:

Waarom zijn deze instellingen belangrijk?

Wanneer het in overleg wordt beschouwd, hebben diafragma, sluitertijd en ISO allemaal invloed op de belichting (d.w.z. de algehele helderheid) van uw afbeelding.

Maar ze hebben elk afzonderlijke effecten, die ik in de resterende secties van dit artikel zal bespreken.

sowieso:

Hoe kies je de beste cameramodus voor buitenfotografie?

Het hangt sterk af van je favoriete genre fotografie. Maar merk eerst op dat ik nooit raad u aan de automatische modus te gebruiken, omdat uw camera u gewoon niet de gewenste resultaten of controle zal geven.

Ik raad de programmamodus ook niet echt aan, tenzij je een beginner bent en je de camera-instellingen één voor één probeert te leren.

In plaats daarvan raad ik je aan diafragmavoorkeuze, sluitertijdvoorkeuze of handmatige modus te gebruiken, als reactie op verschillende onderwerpen en omstandigheden.

In het bijzonder raad ik je aan om de handmatige modus te gebruiken wanneer je langzame, opzettelijke fotografie doet en je volledige controle wilt over je opnameproces. Dit komt omdat het gebruik van de handmatige modus, hoewel effectief, erg traag is, en als je probeert te fotograferen in Handmatig wanneer het licht snel verandert of je onderwerp van zon naar schaduw en weer terug beweegt, krijg je veel mislukte opnamen.

Daarom gebruik ik de handmatige modus bij het doen van macrofotografie, evenals landschapsfotografie. Zowel macro- als landschapsfotografie vereisen immers zeer weinig snelheid en vereisen in plaats daarvan zorgvuldige, doordachte opnamen. U kunt ook de handmatige modus gebruiken bij het maken van portretten; het hangt echt af van het type shoot dat je doet en je fotografiestijl.

Ten tweede raad ik je aan om de diafragmavoorkeuzemodus te gebruiken wanneer de omstandigheden snel veranderen, maar je wilt je diafragma zoveel mogelijk regelen. U kunt bijvoorbeeld de diafragmavoorkeuzemodus gebruiken bij het maken van straatfoto’s, omdat mensen vaak in en uit schaduw en zon bewegen. Veel natuur- en vogelfotografen gebruiken ook diafragmavoorkeuze, omdat ze het perfecte diafragma kunnen kiezen om hun onderwerp overal scherp te houden (daarover later meer!), Zonder concessies te doen aan de snelheid.

Ten derde raad ik je aan om de sluitertijdvoorkeuzemodus te gebruiken wanneer sluitertijd het enige is dat telt, maar wanneer je onderwerpen fotografeert met verschillende sluitertijden en in een relatief snel tempo.

Als u bijvoorbeeld buiten raceautofotografie doet, wilt u misschien verschillende sluitertijden voor verschillende auto’s proberen, afhankelijk van hun positie langs het circuit.

Maar je zult zeker niet de tijd willen nemen om zorgvuldig een sluitertijd, diafragma en ISO in te stellen met behulp van de handmatige modus, daarom is sluitertijdvoorkeuze een goede optie; je kunt je ISO van tevoren instellen, je sluitertijd instellen en je camera het diafragma laten wijzigen om veranderend licht te compenseren.

Sluitertijdvoorkeuze werkt dus goed als je onderweg dieren in het wild fotografeert (zoals vogels in de vlucht), maar ook sport.

Nu, zelfs als je eenmaal je cameramodus hebt gekozen, moet je nog steeds de perfecte sluitertijd en / of diafragma en / of ISO inschakelen.

Dat is waar de volgende drie secties van pas komen:

Het beste diafragma voor buitenfotografie selecteren

Aperture beïnvloedt je foto’s op twee belangrijke manieren:

Ten eerste, hoe groter je diafragma (weergegeven door een laag f-getal, zoals dit: f / 2.8), hoe meer licht je lens zal binnenlaten en hoe helderder je foto’s zullen zijn (al het andere is gelijk).

Ten tweede, hoe groter je diafragma, hoe ondieper de scherptediepte, waar een ondiepe scherptediepte resulteert in een heel klein scherpstelvlak, zodat heel weinig van de scène eigenlijk scherp is:

En een diepe scherptediepte resulteert in een zeer breed scherpstelvlak, zodat de hele scène scherp is:

Nu, als het gaat om het kiezen van diafragma, maakt de eerste van deze overwegingen – de helderheid – weinig uit.

Lees ook: Small vs Big Aperture Sample Photos

De reden is dat, tenzij u de handmatige modus gebruikt, uw camera de waarden zal verschuiven het bedieningselementen (bijvoorbeeld sluitertijd wanneer u in de diafragmavoorkeuzemodus werkt) om te compenseren voor eventuele oplichtende of donkerder wordende effecten veroorzaakt door uw diafragmawijzigingen.

En als u ons bentIn de handmatige modus geeft uw camera een belichtingsmeter weer, waarmee u uw instellingen zorgvuldig kunt balanceren voor de best mogelijke resultaten.

Daarom is diafragma belangrijk om één grote reden:

Scherptediepte.

Selecteer een diafragma zoals f/2.8 of f/4 en je hebt een geringe scherptediepte, wat je één effect geeft.

Selecteer een diafragma zoals f/11 of f/16 en je hebt een diepe scherptediepte, wat je een ander effect geeft.

Dus wat is het beste?

Dat hangt natuurlijk af van de situatie!

Landschapsfotografen houden ervan om een diep scherptediepte-effect te creëren, daarom raad ik aan om te fotograferen met een diafragma van ten minste f / 8, en waarschijnlijk nog smaller, zoals f / 11 of f / 13 (verder gaan dan dit veroorzaakt vervaging als gevolg van diffractie, dus wees voorzichtig). Op die manier kun je de kijker recht in het frame trekken.

Ik raad ook aan om een smal diafragma te gebruiken als je architectuur fotografeert; op die manier kunt u het hele gebouw in scherpe details laten zien.

Aan de andere kant, als je een soort portret-, straat- of natuurfotografie doet, waarbij je wilt dat het hoofdonderwerp opvalt, loont het vaak om een groot diafragma te gebruiken. Op die manier kun je je hoofdonderwerp benadrukken en ervoor zorgen dat het van de achtergrond verdwijnt.

Snappen?

De beste sluitertijd voor buitenfotografie selecteren

Net als bij diafragma heeft de sluitertijd invloed op de helderheid van je foto’s. Hoe langer je sluitertijd, hoe helderder je foto’s verschijnen, al het andere is gelijk.

Onthoud echter dat helderheid niet zo belangrijk is bij het kiezen van diafragma, omdat je camera compensatie biedt voor eventuele diafragmawijzigingen?

Hetzelfde geldt voor de sluitertijd.

Maak je dus niet zo druk om de helderheid; denk in plaats daarvan aan het andere belangrijke effect van sluitertijd:

Scherpte.

Hoe sneller je sluitertijd, hoe scherper je opnames.

(Tot een bepaald punt welteverstaan. Als je opname eenmaal scherp is, kan deze niet scherper worden en heeft het verhogen van de sluitertijd geen echt effect op de scherpte.)

Dit is om twee belangrijke redenen van belang.

Ten eerste, als je snel bewegende onderwerpen fotografeert, zoals vogels in de vlucht, dieren in beweging, dansers, snel bewegende auto’s, straatonderwerpen of sporters, kun je nodig hebben een snelle sluitertijd, zodat je scherpe beelden krijgt.

De specifieke sluitertijd die u kiest, hangt af van uw onderwerp, maar ik raad een sluitertijd aan van ten minste 1/500s voor wandelaars, 1/1000s voor hardlopers en mensen die snel op straat bewegen, 1/1600s voor sport en 1/2000s voor raceauto’s en snelle dieren in het wild.

(Je bent echter vrij om te experimenteren! Dit zijn slechts richtlijnen en ze zullen niet perfect zijn voor elke situatie.)

Ten tweede merk je misschien dat je een opzettelijk lange sluitertijd wilt voor een interessant artistiek onscherpte-effect, zoals deze:

In dergelijke gevallen wilt u uw sluitertijd onder de 1/60s of zo houden. Zorg ervoor dat je experimenteert met verschillende opties, want je zult eindigen met onscherpte van verschillende kwaliteit, afhankelijk van je keuze (ik heb de neiging om te beginnen bij ongeveer 1/20s voor bewegend water en dan omhoog of omlaag te gaan op basis van testafbeeldingen).

Merk op dat deze onscherptetechniek heel vaak wordt gebruikt door landschapsfotografen, maar je kunt het ook zien worden gebruikt door macrofotografen, sportfotografen, straatfotografen en meer.

De beste ISO voor buitenfotografie selecteren

Net als bij diafragma en sluitertijd past ISO technisch de helderheid van je foto’s aan.

Een hoge ISO, zoals ISO 1600, geeft je een helderdere foto dan een lagere ISO, zoals ISO 200, al het andere is gelijk.

Maar de waarheid is dat al het andere zelden gelijk is, omdat je camera compenseert voor ISO-veranderingen, daarom raad ik je niet aan om je vast te klampen aan dit aspect van ISO, tenzij je in de handmatige modus fotografeert.

(Als u fotografeert in de handmatige modus, kunt u de ISO verhogen om uw opname op te fleuren en deze weer naar beneden laten vallen om deze donkerder te maken.)

Dat gezegd hebbende, het Doet vaak is het zinvol om je ISO te verhogen om je camera te dwingen een andere instelling te veranderen. Dus als je diafragmavoorkeuze gebruikt, maar je wilt een snellere sluitertijd, kun je de ISO verhogen om de camera te dwingen de sluitertijd te verhogen als reactie.

Of als u sluitertijdvoorkeuze gebruikt maar u een diepere scherptediepte wilt, kunt u de ISO verhogen om uw camera te dwingen het diafragma te verkleinen.

ISO biedt echter ook een ander belangrijk effect:

Geluidsniveaus.

Hoe hoger je ISO, hoe meer ruis (ook wel korrel genoemd) die in je beelden verschijnt.

En ruis ziet er over het algemeen heel erg slecht uit – zo slecht dat fotografen er veel tijd aan besteden om er geobsedeerd door te zijn, en camerabedrijven werken voortdurend aan het verbeteren van de hoge ISO-mogelijkheden van hun camera’s.

Daarom raad ik je aan om de native ISO-instelling van je camera (die vaak ISO 100 is) te achterhalen.

En laat je ISO daar gewoon staan.

Alleen als je absoluut de ISO moet verhogen, om de sluitertijd te verhogen of het diafragma te verkleinen (zoals ik hierboven beschreef), moet je het aanraken.

Anders, stel het gewoon in op ISO 100 of zo en vergeet het.

Op die manier krijg je zo vaak mogelijk schone, ruisvrije beelden.

Eén ding om in gedachten te houden:

Verschillende genres van buitenfotografie zijn vergevingsgezinder voor hoge ISO’s – en de resulterende ruis – dan andere.

Landschapsfotografie laat helemaal niet veel ruis toe, daarom moet je voorkomen dat je de ISO verhoogt bij het fotograferen van landschappen.

Terwijl straatfotografen en sportfotografen weg kunnen komen met ruis, omdat het foto’s een gruizige, realistische uitstraling geeft.

Snappen?

De beste buitencamera-instellingen: conclusie

Het kiezen van de beste instellingen voor buitenfotografie lijkt misschien moeilijk, maar dat hoeft niet zo te zijn!

Met het advies uit dit artikel zou je nu goed uitgerust moeten zijn om kleefscherp, goed belicht, mooi foto’s, wanneer je buiten fotografeert!