Geschatte leestijd: 8 notulen
Als je ooit tijd hebt besteed aan het bekijken van lensspecificaties, ben je een MTF-kaart of twee tegengekomen.
Deze kunnen uiterst verwarrend zijn, zelfs voor meer doorgewinterde fotografen.
Dus in dit bericht gaan we een diepe duik nemen in MTF-grafieken.
En tegen de tijd dat je klaar bent, lees je MTF-grafieken als een professional.
Ben je klaar?
Laten we beginnen.
MTF-grafiek: Inhoudsopgave
Wat is het nut van MTF-grafieken?
Modular Transfer Function-grafieken, ook bekend als MTF-grafieken, zijn een grafische manier om lensprestaties weer te geven.
Met andere woorden:
MTF-grafieken komen alleen tot stand na er is een lens ontwikkeld, in de testfase wanneer de lens wordt beoordeeld op zijn optische prestaties.
Wetenschappers meten het vermogen van een lens om scherpe beelden met een hoog contrast te produceren – en ze geven de resultaten weer via MTF-grafieken.
In het bijzonder tonen MTF-grafieken de meting van twee lenskenmerken:
Contrast en resolutie.
Hoewel de technische betekenis van deze twee functies verschillende artikelen kan vullen, hoeft u het niet allemaal te begrijpen.
Weet gewoon dat tegenstelling verwijst naar het vermogen van een lens om duidelijke randen weer te geven (dat wil zeggen randen die snel overgaan van licht naar donker, in plaats van van licht naar grijs naar donker).
Terwijl resolutie verwijst naar het vermogen van een lens om kleine details weer te geven.
Deze twee functies samen gaan in de evaluatie van een casual fotograaf van scherpte, daarom is het belangrijk dat objectieven zowel een goed contrast als een goede resolutie bieden.
Het gevolg hiervan:
De ideale MTF sharp duidt op een hoge resolutie en een hoog contrast.
Laten we nu eens kijken hoe deze kenmerken worden gemeten voor MTF-grafieken:
Resolutie en contrast meten
Camerafabrikanten meten de resolutie en het contrast van een lens op zeer vergelijkbare manieren:
Door afbeeldingen van lijnen uit te printen en vervolgens met de lens te fotograferen.
Over het algemeen worden zowel resolutie als contrast getest tweemaal, met behulp van twee reeksen lijnen:
Sagittale lijnen en meridionale lijnen.
Beide soorten lijnen bewegen diagonaal naar de camerasensor, net in tegengestelde richtingen.
Nu, wanneer tegenstelling wordt gemeten, de lens wordt gebruikt om een reeks lijnen te fotograferen met een afstand van 10 per millimeter.
Als de lens in staat is om snelle overgangen van lijn naar witruimte naar lijn naar witruimte weer weer te geven, is het erg Contrastrijke.
Hoewel 10 lijnen per millimeter erg krap klinkt, is het niet zo krap als de lijnen die worden gebruikt voor resolutie, die zijn verdeeld over 30 lijnen per millimeter.
Hier, als de lens in staat is om elk van de kleine lijnen en de witruimte ertussen vast te leggen, biedt het zeer hoge oplossende mogelijkheden.
Om in eenvoudiger bewoordingen samen te vatten:
Contrast wordt gemeten door grotere diagonale lijnen te fotograferen en te kijken of ze duidelijke randen hebben.
De resolutie wordt gemeten door kleinere diagonale lijnen te fotograferen en te kijken of ze met goede details uitkomen.
En dan wordt het vermogen van de lens om deze lijnen weer te geven weergegeven op een MTF-grafiek.
Nu je begrijpt wat er is Weergegeven laten we op een MTF-grafiek eens kijken hoe ze worden gelezen:
Een MTF-grafiek lezen: de assen
MTF-kaarten hebben twee assen:
Een X-as, die een afstand aangeeft (meestal in millimeters).
En een Y-as, die een decimaal/percentage aangeeft.
Nu komt de afstand op de X-as overeen met de positie op de sensor van de camera.
Dat wil zeggen:
De nulmarkering komt overeen met het exacte midden van de camerasensor.
Terwijl de 20 marker overeenkomt met 20 mm vanaf het midden van de camerasensor (dat is de rand van een volformaat sensor).
Gerelateerd bericht: Full Frame vs Crop Sensor Camera’s
De reden voor deze as is dat lenzen in het centrum anders presteren dan de randen. U ziet vaak een lagere resolutie en een lager contrast langs de randen en hoeken van een afbeelding in vergelijking met het midden – en het is belangrijk dat dit wordt weergegeven als onderdeel van de specificaties van een lens.
Het decimaal op de Y-as van een lens moet eenvoudigweg worden beschouwd als de resolutie en contrastwaarde van de lens. Dus als een MTF-grafiek een waarde van 0,8 of hoger aangeeft, kunt u ervan uitgaan dat de lens goed is contrast en/of resolutie, terwijl als een MTF-grafiek een waarde van 0,3 aangeeft, de lens enkele optische problemen heeft.
Een MTF-grafiek lezen: de lijnen
MTF-kaarten bieden vier lijnen.
Zoals u al weet, omvatten MTF-tests twee sets diagonale lijnen. Dit zou het verschil tussen de verschillende lijnconsistenties (dat wil zeggen de onderbroken en ononderbroken lijnen) moeten verklaren.
De MTF-grafiektoets geeft aan of de sagittale of meridionale lijnen onderbroken of gestippeld zijn.
Maar hoe zit het met de verschillen in lijnkleur? Wat geven ze aan?
Ze verwijzen eenvoudigweg naar de verschillende tests, waarbij de ene set gekleurde lijnen de resolutietest aangeeft en de andere set gekleurde lijnen de contrasttest aangeeft.
Twee MTF-kaarten? Vier MTF-kaarten? Waarom zijn het er zoveel?
Hier is een vraag die nieuwe lezers van MTF-grafieken vaak hebben:
Waarom zijn er soms twee MTF-kaarten of vier MTF-kaarten? Waar komt de tweede set (of derde en vierde set) data vandaan?
Hier is het antwoord:
Omdat lenzen bij verschillende diafragma’s anders presteren, worden lenzen vaak getest op hun breedst mogelijke diafragma (d.w.z. wijd open). Dan worden ze ook getest op een ander diafragma, zoals f/8.
Dus de ene MTF-grafiek geeft lenscontrast en resolutie wijd open aan, terwijl de andere aangeeft dat contrast en resolutie zijn gestopt.
Snappen?
Een andere reden voor aanvullende gegevens heeft te maken met de brandpuntsafstand:
Omdat lenzen niet even goed presteren op alle brandpuntsafstanden, worden ze vaak getest op verschillende punten in het bereik – en elke test ontvangt zijn eigen MTF-grafieken.
Een MTF-grafiek lezen: alles samenbrengen
U beschikt nu over alle informatie die u nodig hebt om een MTF-grafiek te lezen.
Dus…
Wat moet je ermee?
Welnu, wanneer een nieuwe lens wordt uitgebracht, biedt de fabrikant over het algemeen MTF-grafieken. Je kunt deze grafieken bekijken om te zien of de lens voldoende scherp is.
Houd er rekening mee dat er geen objectieve meting is van ’te zacht’ of ‘voldoende scherp’. Of een objectief scherp genoeg is, hangt af van je persoonlijke voorkeuren en je behoeften als fotograaf.
Maar hoe hoger de metingen, hoe beter.
Trouwens, het is de moeite waard om te erkennen dat verschillende lezingen meer of minder belangrijk zijn, afhankelijk van het type fotografie dat je doet.
Als u vaak zeer fijne details oplost (zoals in een landschap), zal de resolutiemeting veel uitmaken.
Terwijl een portretfotograaf die niet te veel nadruk wil leggen op rimpels, zich misschien niet zo druk maakt over resolutiemetingen.
Ook als je vaak fotografeert met f/8 en hoger, kan de wijd open MTF-kaart niet relevant zijn voor je fotografie. Want wat maakt het uit als een lens zacht wijd open staat als hij scherp is waar je hem nodig hebt?
Laat je dus niet te veel ophangen aan algemene MTF-waarden.
En over te veel ophangen aan MTF-waarden gesproken:
Ze zijn niet de enige maatstaf voor de optische prestaties van een lens. Misschien vind je dat een lens die slecht presteert op het gebied van MTF-metingen een bepaald karakter heeft dat je leuk vindt; er zijn immers enkele lenzen die niet eens proberen scherp te zijn, zoals de Velvet-line-up van Lensbaby.
En lenzen kunnen ook goed presteren in termen van hun MTF-metingen, maar doen het vreselijk op andere manieren – ze kunnen bijvoorbeeld onaanvaardbare niveaus van chromatische aberratie produceren.
Lens MTF Charts: Conclusie
Het leren lezen van MTF-grafieken is niet het gemakkelijkste onderwerp dat er is, maar nu je dit artikel hebt voltooid, zou je MTF-diagrammen gemakkelijk moeten kunnen gebruiken.
Je kunt nu lenzen en hun scherpte evalueren, zonder ze ooit daadwerkelijk te hebben gebruikt!
Best handig, toch?
Waarom zijn er vaak twee MTF-grafieken?
De twee MTF-kaarten geven aan dat een lens op twee verschillende diafragma’s is getest. Over het algemeen wordt een lens getest bij het breedste diafragma (dat afhankelijk is van de lens, maar vaak rond f / 2.8 of f / 4 ligt), evenals bij een ander diafragma op gemiddeld niveau (zoals f / 8).
Wat meten MTF-grafieken?
MTF-grafieken meten twee dingen: resolutie en contrast. Resolutie verwijst naar het vermogen van een lens om kleine details op te lossen, terwijl contrast verwijst naar het vermogen van een lens om snelle overgangen van licht naar donker en weer terug weer te geven.
Zijn MTF-grafieken belangrijk?
MTF-grafieken zijn tot op zekere hoogte van belang; ze laten wel zien of een objectief onder gecontroleerde omstandigheden een goed contrast en resolutie biedt. Maar er zijn factoren waar MTF-grafieken geen rekening mee houden. Een MTF-grafiek laat bijvoorbeeld niet zien of een lens goed presteert bij alternatieve aperturEs. MTF-grafieken geven ook niet aan dat een lens worstelt met chromatische aberratie, noch geeft het de gevoeligheid voor overstraling aan.
Wat is een goede MTF-grafiekwaarde?
Hoe hoger, hoe beter! In werkelijkheid hebben lenzen optische problemen, zelfs de beste. Dat betekent dat je nooit uitzonderlijk hoge MTF-nummers zult bereiken. Vind je een objectief met een waarde van 0,8 en hoger, dan kun je uitstekende prestaties verwachten, terwijl een objectief met een lage MTF-waarde van 0,3 waarschijnlijk zacht zal zijn.
Veranderen MTF-waarden als de brandpuntsafstand verandert?
Ja! Als een lens meerdere brandpuntsafstanden heeft, zijn meerdere MTF-grafieken vereist om de optische bekwaamheid van die lens over het hele bereik aan te geven. Lenzen variëren in termen van prestaties bij verschillende brandpuntsafstanden, en dit moet worden weerspiegeld in MTF-grafieken. All-in-one zooms hebben bijvoorbeeld de neiging om slecht te presteren aan beide uitersten, en supertelephoto-zooms worden slechter naarmate je het langere einde van het bereik bereikt. Als je een van deze soorten lenzen zou meten, zouden de MTF-kaarten geleidelijk slechter moeten worden naarmate je van bijvoorbeeld 200 mm naar 300 mm gaat.
Inhoudsopgave