Twee spiraalstelsels werden gefotografeerd terwijl ze op elkaar botsten door de Hubble Space Telescope, maar het beeld is eigenlijk een optische illusie.
Het verbluffende beeld toont de sterrenstelsels, SDSS J115331 en LEDA 2073461, alsof ze met elkaar verstrengeld zijn, maar het Europees Ruimteagentschap (ESA) zegt dat de twee niet echt op elkaar inwerken.
De toevallige samenkomst, op meer dan een miljard lichtjaar van de aarde, biedt toch een prachtig inzicht in hoe botsende sterrenstelsels eruit zien, met het dichtstbijzijnde sterrenstelsel, dat spiraalvormige armen heeft, die het cirkelvormige sterrenstelsel erachter omhullen.
De ESA beschrijft ze als “twee schepen die elkaar in de nacht passeren” en dat Hubble in het verleden een duizelingwekkende reeks op elkaar inwerkende sterrenstelsels heeft vastgelegd.
De foto is gemaakt in het kader van het Galaxy Zoo-project, waarbij de classificatie van sterrenstelsels door een groep van honderdduizenden burgers wordt geregeld. Vrijwilligers classificeren sterrenstelsels die door telescopen zoals de Hubble zijn afgebeeld en de gelukkige astronomen zijn vaak de eersten die een bepaald hemellichaam ooit te zien krijgen.
Vrijwilligers van het Galaxy Zoo-project hebben geholpen een reeks fascinerende kosmische objecten te ontdekken, variërend van driearmige spiraalstelsels tot botsende ringstelsels. De doelen die voor verdere bestudering door Hubble zijn uitgekozen, zijn geselecteerd door het publiek.
Hubble’s Camera’s
De Hubble-ruimtetelescoop maakt gebruik van zijn Advanced Camera for Surveys (ACS) systeem, dat in 2002 de Faint Object Camera van de Hubble verving. De ACS heeft de mogelijkheden van de Hubble-telescoop enorm uitgebreid met een golflengtebereik dat reikt van ultraviolet via zichtbaar tot bijna-infrarood.
De naam ACS is afgeleid van het buitengewone vermogen om grote delen van het heelal zeer gedetailleerd in kaart te brengen en bestaat uit drie subinstrumenten. Het Wide Field Channel biedt een zeer efficiënte wide-field camera met optische en nabij-infrarood functies. Het dient als ruimteverrekijker in de jacht op individuele en geclusterde sterrenstelsels in het verre en oude heelal.
Een tweede sub-instrument, het hoge-resolutiekanaal, kan foto’s met superhoge resolutie maken van licht afkomstig van sterrenstelsels, zwarte gaten, gasnevels en sterrenclusters, in de zoektocht naar buitenaardse planetenstelsels.
Het derde subinstrument, het Solar Blind Channel, werkt als de donkerste zonnebril. Door zichtbaar licht te blokkeren, kan zwakke ultraviolette straling worden bekeken. Hierdoor kunnen wetenschappers bijvoorbeeld het weer op andere planeten bestuderen en het noorderlicht van Jupiter inspecteren.
Beeld credits: Foto door ESA/Hubble & NASA, W. Keel.