Geschatte leestijd: 16 minuten
Handmatige modus: Belangrijkste opmerkingen
- Met de handmatige modus kun je diafragma, sluitertijd en ISO instellen.
- Diafragma, sluitertijd en ISO bepalen samen de belichting; met de handmatige modus kun je precies het resultaat bereiken dat je voor ogen hebt.
- Begin met het kiezen van de belangrijkste instelling (meestal diafragma of sluitertijd, afhankelijk van de scène).
- Gebruik vervolgens de belichtingsbalk in de zoeker van uw camera om de andere belichtingsinstellingen aan te passen.
- Gebruik de handmatige modus tijdens langzame opnamen of bij onveranderlijk licht.
Als je op zoek bent naar volledige controle over je camera en perfect belichte foto’s van hoge kwaliteit wilt maken, dan is dit het juiste artikel voor jou.
Want ik ga je alles vertellen over de handmatige modus.
Sommige mensen denken dat de handmatige modus te moeilijk is om te leren, of dat het alleen voor professionals is weggelegd.
Maar dat is helemaal niet waar.
De handmatige modus is heel gemakkelijk op te pikken – en het is een modus die je kunt gebruiken elke dag voor betere foto’s.
Laten we er meteen in duiken.
Wat is de handmatige modus?
Met de handmatige modus kunt u onafhankelijk kiezen alle drie uw belangrijkste camera-instellingen:
- Diafragma.
- Sluitertijd.
- En ISO.
Dit in tegenstelling tot:
Automatische modus, die alle drie de instellingen voor u kiest.
- Diafragma Prioriteit modus, waarbij je zelf het diafragma en de ISO kunt kiezen, maar de sluitertijd automatisch kiest.
- Sluiterprioriteit, waarbij je de sluitertijd en ISO kunt kiezen, maar het diafragma automatisch kiest.
- En Programma modus, waarmee u de ISO kunt kiezen, terwijl de camera automatisch het diafragma en de sluitertijd kiest.
Met andere woorden:
Handmatige modus is hoe je kiest alle de instellingen, en uw camera kiest geen.
Wat is het doel van diafragma, sluitertijd en ISO?
Bij diafragma, sluitertijd en ISO gaat het erom de belichting (d.w.z. de helderheid) van je foto’s te bepalen.
Dus afhankelijk van je keuze van instellingen kun je eindigen met een mooi belichte foto als deze:
Of een foto die te licht is, zoals deze:
Of te donker, zoals deze:
Naast het bepalen van de totale belichting van een foto, hebben alle drie de instellingen nog andere “neveneffecten”.
Laten we nu eens kijken naar elke instelling afzonderlijk, en hoe die je foto’s kan beïnvloeden:
Diafragma
Het diafragma verwijst naar een diafragma in je lens.
- De grotere het diafragma, hoe meer licht er op de camerasensor valt.
- En de kleinere hoe minder licht de camerasensor bereikt.
- Dus de breder de opening, de helderder uw foto’s.
- En de smallere de opening, de donkerder uw foto’s.
Dat is het eerste effect dat het diafragma op je foto’s heeft.
Nu, diafragma wordt aangeduid in termen van f-stops, of f-nummers, zoals dit:
f/2.8, f/4, f/5.6, f/8, enz.
Hoe kleiner het getal (bijv. f/2.8), hoe groter het diafragma, en hoe helderder de resulterende foto.
Hoe hoger het getal (bijv. f/11), hoe kleiner het diafragma en hoe donkerder de foto.
Zinvol?
Dus door een kleinere f-stop te kiezen, krijg je een helderdere foto, al het andere gelijk.
(Het wordt wat ingewikkelder als je sluitertijd en ISO erbij haalt, maar dat laten we nu even achterwege).
Het diafragma heeft nog een tweede invloed op je beelden:
Scherptediepte.
Dit klinkt misschien ingewikkeld, maar laat je niet intimideren; het is eigenlijk vrij eenvoudig te begrijpen. Zie je, scherptediepte is simpelweg de hoeveelheid van de foto die scherp is.
Dus bij een foto met een kleine scherptediepte is een stukje van de scène scherp, terwijl de rest van de foto onscherp blijft, zoals dit:
En bij een foto met een grote scherptediepte is de hele scène scherp, van voor tot achter:
Maar hoe werkt dit eigenlijk met diafragma?
Nou, hoe kleiner je f-getal, hoe kleiner je scherptediepte.
Dus een foto genomen met een f-getal van f/2.8 ziet er ongeveer zo uit:
Terwijl een foto genomen met een f-getal van f/16 er ongeveer zo uit zal zien:
Er zijn genoeg andere f-getallen/diafragma’s, maar dit zijn slechts punten langs het spectrum van meestal onscherp tot helemaal scherp.
Zie: Voorbeelden van breed vs smal diafragma
Heb je het?
Daarom is diafragma trouwens zo’n coole instelling. Tuurlijk, je kunt er de belichting van je foto’s mee aanpassen, en dat is leuk.
Maar je kunt er ook mee veranderen hoeveel van de foto scherp is, wat geweldig is om verschillende effecten te creëren.
Als je een moderner, artistieker uiterlijk wilt, wat veel voorkomt bij portretfotografie en natuurfotografie, zou je voor een foto als deze een groot diafragma kunnen gebruiken:
Als je een landschaps- of architectuurfoto maakt, gebruik je waarschijnlijk een smal diafragma voor een foto als deze:
(Op die manier kun je de kijker gericht houden op de hele scène).
En daarom is het vaak belangrijk om zelf je diafragma te kiezen. Als je de camera laat kiezen, doet hij het soms goed, maar vaak ook niet.
Want hoe weet je camera welk diafragma het beste werkt voor creatieve doeleinden? Hij denkt helemaal niet aan creativiteit, alleen aan belichting.
Laten we nu eens kijken naar de volgende belangrijke instelling:
Sluitertijd
De sluitertijd is de tijd dat de camerasensor aan het licht wordt blootgesteld.
Dus als je een lange sluitertijd kiest, wordt de camerasensor langer aan het licht blootgesteld, en krijg je een helderdere foto.
En als je een snelle sluitertijd instelt, wordt de camerasensor minder lang aan het licht blootgesteld, wat resulteert in een donkerdere foto.
Daarom wordt de sluitertijd geschreven in termen van seconden, zoals dit:
1/2s, 1/60s, 1/250s, 2s, 1/2000s, enz.
Dus, als ik bijvoorbeeld een foto van een bloem zou maken met een snelle sluitertijd (bijv. 1/500s), zou ik iets donkers als dit overhouden:
Als ik echter een foto van dezelfde bloem zou maken met een lange sluitertijd (bijvoorbeeld 1/125s), zou de foto veel helderder zijn, zoals deze:
Maar je sluitertijd beïnvloedt niet alleen de helderheid van een foto.
Hij bepaalt ook hoe scherp je foto’s worden.
Zie je, als je een langzame sluitertijd, dan heeft je onderwerp tijd om te bewegen en je camera tijd om te trillen.
Dus een langere sluitertijd resulteert in een onscherpere foto, terwijl een kortere sluitertijd… bevriezen de scène, wat resulteert in een totaal scherpe opname:
Dit is enorm wanneer je snel bewegende onderwerpen fotografeert, zoals bewegende vogels of rennende voetballers.
Als je geen snelle sluitertijd gebruikt, zullen je foto’s niet scherp worden – en over het algemeen is een wazige foto een slechte foto.
Je kunt ook langere sluitertijden gebruiken om artistieke onscherpe effecten te bereiken, zoals bij het fotograferen van bewegend water:
Daarom is het vaak een goed idee om je sluitertijd zorgvuldig te kiezen via de handmatige modus, in plaats van het aan de camera over te laten.
ISO
ISO is de laatste belangrijke instelling die u moet begrijpen als u de handmatige modus gebruikt.
Het verwijst in feite naar een versterkingsinstelling – met andere woorden, moet de sensor van je camera proberen de foto helderder te maken?
Hoe hoger de ISO, hoe meer je camera de foto versterkt.
Dus een ISO van 100 resulteert in een foto als deze:
Terwijl een ISO van 400 resulteert in een foto als deze:
Zinvol?
Maar zoals bij diafragma en sluitertijd heeft de ISO nog een tweede effect.
Hoe hoger de ISO, hoe luidruchtiger uw beelden worden.
Ruis verwijst naar een korrelige textuur, zoals zand op je beeld.
En ruis is vrijwel altijd slecht.
Daarom kun je de ISO van je foto’s niet zomaar verhogen. In plaats daarvan moet je nadenken over de hoeveelheid ruis die je introduceert, en alleen de afweging maken als dat nodig is (zodat je het beeld helderder kunt maken voor een goed belichte opname).
Alles bij elkaar: Belichting
Ik heb het gehad over hoe diafragma, sluitertijd en ISO de belichting bepalen.
Maar het is belangrijk om te onthouden:
Ze bepalen het door te werken samen.
Je kunt dus een te heldere foto krijgen door een te groot diafragma te gebruiken, of een te lange sluitertijd, of een te hoge ISO.
En je kunt een te donkere foto krijgen door precies het tegenovergestelde te doen: een kleiner diafragma, een te snelle sluitertijd of een te lage ISO.
Je kunt een verandering in de ISO ook compenseren door je diafragma te veranderen, of een verandering in het diafragma door de sluitertijd te veranderen.
Met andere woorden:
Hoewel je diafragma, sluitertijd en ISO afzonderlijk moet kiezen, moet je ervoor zorgen dat je alle instellingen en hun effecten op het totale beeld in overweging neemt.
De handmatige modus gebruiken voor de beste foto’s
Met de handmatige modus kun je het diafragma, de sluitertijd en de ISO regelen.
En zoals je nu weet, past elk van deze instellingen de helderheid van de scène aan, terwijl ze ook een ander effect hebben (op de scherpte van de foto, de scherptediepte en de ruis).
Dus zodra je overschakelt naar de handmatige modus, heb je controle over elk aspect van je foto.
Dat is veel kracht. En je moet voorzichtig zijn, want je wilt geen fout maken en je foto’s verpesten.
Je moet dus niet zomaar willekeurig je instellingen kiezen en klaar zijn. Overweeg in plaats daarvan elke instelling op zijn beurt om tot de perfecte opstelling te komen.
Als je in het veld bent, is dit wat ik je aanraad te doen:
Vraag jezelf eerst af:
Welke van de drie sleutelinstellingen is het belangrijkst?
Als je een diep landschap fotografeert dat een bepaald diafragma vereist, dan is je diafragma waarschijnlijk het belangrijkst.
Als je een sportwedstrijd fotografeert waarvoor een bepaalde sluitertijd nodig is om de spelers te bevriezen, dan is je sluitertijd waarschijnlijk het belangrijkst.
Het komt zelden voor dat ISO je belangrijkste instelling is, en daarom raad ik je aan die voor later te bewaren.
Als je eenmaal hebt bepaald welke instelling het belangrijkst is…
…stel je die eerst.
Kijk vervolgens naar je andere twee instellingen.
Dit zouden diafragma en ISO moeten zijn, of sluitertijd en ISO.
In gevallen met diafragma en ISO stel je het diafragma in op de laagste waarde die je je kunt veroorloven (zodat je je hoofdonderwerp scherp houdt).
Stel in gevallen met sluitertijd en ISO je sluitertijd in op de laagste waarde die je je kunt veroorloven (zodat je beeld geen bewegingsonscherpte of zichtbare cameratrilling heeft).
Op dit punt heb je je diafragma en je sluitertijd ingesteld.
Kies dus de standaard ISO van je camera – dat is meestal ISO 100, maar kan ook ISO 160 of ISO 200 zijn.
Kijk dan naar de belichtingsbalk van je camera.
(Deze zit onder het beeldscherm in de zoeker).
Als je opname te donker is, zal de belichtingsbalk aangeven dat je hem helderder moet maken.
In dit geval zul je je ISO willen verhogen totdat de belichtingsbalk aangeeft dat je de belichting goed hebt gedaan.
(Als je de ISO te hoog zet, krijg je veel ruis. Kijk dus of je het diafragma kunt vergroten of de sluitertijd kunt verkorten om het beeld helderder te maken).
Als je opname te licht is, zal de belichtingsbalk aangeven dat je hem donkerder moet maken.
En in dat geval zul je je ISO op de oorspronkelijke instelling willen houden, en de sluitertijd verhogen of het diafragma verkleinen tot de belichting precies goed is.
Heeft dit zin?
Samengevat:
Kies eerst je belangrijkste instelling.
Kies dan je sluitertijd of diafragma (wat overblijft).
Ten derde, stel je ISO in op 100.
Kijk dan naar de belichtingsbalk. Verhoog je ISO als de belichting te donker is, en verhoog je sluitertijd of verklein je diafragma als de belichting te licht is.
Doe dit alles, en je eindigt met een zeer goed belichte foto.
Wanneer moet je de handmatige modus gebruiken?
De meeste beginners denken dat de profs altijd de handmatige modus gebruiken.
Maar dit is eigenlijk niet waar.
De handmatige modus is geweldig om alle instellingen van je camera onder controle te krijgen, maar is iets langzamer dan een modus als Diafragmaprioriteit of Sluiterprioriteit.
Het kost immers tijd om alle instellingen te kiezen, en als het licht snel verandert, heb je misschien geen tijd om je sluitertijd, diafragma of ISO aan te passen. Je moet misschien zo snel mogelijk foto’s maken.
Daarom raad ik je aan alleen handmatige modus gebruiken in sommige situaties.
Specifiek:
- Wanneer u al uw camera-instellingen zorgvuldig wilt kiezen en u werkt in langzamere opnamescenario’s (u bent bijvoorbeeld een landschapsfotograaf), of:
- Wanneer u een onderwerp fotografeert met een onveranderlijke belichting (bijv. bij het maken van portretten en uw onderwerp wordt verlicht door flitsers).
Anders is de handmatige modus misschien niet de juiste keuze.
De handmatige modus in de fotografie: De volgende stap
Nu u vertrouwd bent met de handmatige modus, kunt u met vertrouwen de belangrijkste instellingen van uw camera beheren.
En dit zal een enorme voordeel in praktische situaties.
Begin dus te oefenen met de handmatige modus.
Je wordt er binnenkort echt heel goed in!
Wat is de handmatige modus?
De handmatige stand is een basisstand van de camera waarmee je het diafragma, de sluitertijd en de ISO onafhankelijk kunt regelen. Met andere woorden, je kunt je diafragma kiezen, dan je sluitertijd en dan je ISO zoals je wilt, zonder beperkt te worden door de automatische instellingen van je camera.
Wie moet de handmatige modus gebruiken?
Ik raad alle fotografen in bepaalde situaties de handmatige modus aan: Als je fotografeert in omstandigheden met onveranderlijk licht, of als je werkt in trage genres zoals landschap- of macrofotografie. Als je een beginner bent, kan de handmatige modus ontmoedigend lijken, maar het is eigenlijk vrij eenvoudig om het onder de knie te krijgen, als je eenmaal een paar eenvoudige instellingen begrijpt.
Is de handmatige modus moeilijk te gebruiken?
Nee! De handmatige modus is vrij eenvoudig te gebruiken; je hoeft alleen maar vertrouwd te zijn met de basisprincipes van diafragma, sluitertijd en ISO, en je kunt aan de slag. Maar bedenk wel dat je de handmatige modus niet voor elke situatie wilt gebruiken, want die is langzamer dan de modus Prioriteit diafragma en Sluiterprioriteit.