Fujifilm X-H2S test

De Fujifilm X-H2S is de meest capabele video/film hybride tot nu toe: een 26MP X-mount spiegelloze camera, gebouwd rond een Stacked CMOS sensor.

Hij kan foto’s maken tot 40 fps (15 fps met mechanische sluiter), en full-sensor 6.2K video of 4K vastleggen tot 120 beelden per seconde. Zoals je zou verwachten, heeft de autofocus een flinke boost gekregen, met subjectherkenning en verbeterde tracking.

Belangrijkste specificaties

• 26MP APS-C gestapelde CMOS-sensor met X-Trans kleurfilterpatroon
• Continu opnemen tot 40 fps zonder black-out (15 met mech shutter).
• Verbeterde AF-tracking en AF-onderwerpherkenning
• 10-bit HEIF-uitvoer (echter zonder ’true HDR’-optie)
• Beeldstabilisatie tot 7EV
• 6.2K ‘open-gate’ video van het volledige 3:2 gebied van de sensor
• DCI- of UHD 4K-video over de volle breedte, tot 60p
• Slow-mo DCI of UHD 4K van maximaal 120 fps opnemen (met bijsnijden)
• Keuze uit codecs waaronder ProRes HQ, Std en LT opties
• F-Log 2 van 14-bits uitlezing geeft extra dynamisch bereik
• OLED-zoeker met 5,76 M beeldpunten, 0,8x vergroting en tot 120 fps verversing
• CFexpress Type B en UHS-II SD-sleuven
• Optionele koelventilator voor langere video-opnametijden
• Keuze uit twee optionele handgrepen, de VG-XH batterijgreep en FT-XH bestandszender

De extra ‘S’ in de naam van de X-H2S impliceert dat er een zustermodel komt, maar het is vooralsnog onduidelijk hoe de nadruk tussen de twee modellen zal verschillen. De X-H2S heeft geavanceerdere videospecificaties dan alle voorgaande Fujifilm modellen en het bedrijf zegt dat de ‘S’ staat voor snelheid. Fujifilm heeft gezegd dat er ook een X-H2 model zal komen met een 40MP BSI sensor.

De Fujifilm X-H2S heeft een adviesprijs van $2499. De VG-XH batterijgreep voor twee batterijen kost $399, terwijl de schroefventilator $199 kost. Een grip voor bestandsoverdracht is gepland voor september en kost $999.

---

Ga naar:

Bekijk de dagprijs

Wat is er nieuw | Hoe is hij te vergelijken | Body & handling | Beeldkwaliteit | Autofocus | Video | Conclusie | Fotogalerij | Specificaties

---

Wat is er nieuw?

Gestapelde CMOS-sensor en X-Processor 5

Zoals we hebben gezien bij andere recente high-end camera’s, gaat de toepassing van een Stacked CMOS-sensor gepaard met een aanzienlijke snelheidsverbetering voor de uitlezing van de camera. In dit geval stelt het de camera niet alleen in staat om beelden in volledige resolutie vast te leggen met snelheden tot 40 beelden per seconde, maar ook om de frequentie te verhogen waarmee de sensor gegevens kan leveren voor AF-berekeningen.

Fujifilm zegt dat de gestapelde versie van de 26MP X-Trans sensor 3,6x sneller is dan het enkelgelaagde BSI-ontwerp in de X-T3 en 4, en dat de nieuwe X-Processor 5 65% sneller is dan de vorige generatie processor. Samen zorgt dit voor snellere opnamen, snellere, meer verfijnde AF, video met hogere beeldsnelheden en met minder rolling shutter (zelfs bij het uitlezen van de sensor met grotere bit-diepte).

Er is ook een nieuwe mechanische sluiter. Deze geeft nog steeds een maximale burst-snelheid van 15 fps en een topsnelheid van 1/8000e, maar hij is nu berekend op een levensduur van 500.000 opnamen. Net als bij eerdere X-camera’s kunt u de camera zo instellen dat deze op de juiste punten overschakelt tussen volledig mechanisch, elektronisch eerste gordijn en volledig elektronisch, of u kunt handmatig het sluitertype kiezen.

Er is ook een voldoende grote buffer voor deze snelheid: de camera kan 184 JPEG’s of 175 Raws opnemen met 40 fps en meer dan 1000 JPEG’s in de modi 30 fps of 15 fps, en 400 Raws met die lagere snelheid.

HEIF

De X-H2S krijgt de mogelijkheid om 10-bits HEIF-bestanden vast te leggen, in plaats van slechts 8-bits JPEG’s. Ongebruikelijk genoeg is er echter geen optie om deze modus te combineren met een HDR gamma modus, zoals het HLG profiel dat de X-H2S biedt in de video modus. Dit betekent dat u alleen standaard DR-beelden kunt maken, geen HDR-beelden voor weergave op bredere-DR 10-bits beeldschermen, die beter gebruik zouden maken van de mogelijkheid om 10-bits beelden vast te leggen.

Met de optie voor het verwerken van Raw in de camera kun je HEIF-bestanden genereren vanuit Raw, maar ook hier is er geen manier om een bestand te maken dat echt gebruik maakt van de extra bitdiepte (of die van moderne beeldschermen). Er is ook een HEIF-naar-JPEG conversie optie als je de extra compatibiliteit van JPEG nodig hebt.

Verbeterde autofocus

De X-H2S brengt verdere verbeteringen aan in het AF-systeem van Fujifilm en de manier waarop het werkt lijkt nu veel meer op die van de nieuwste camera’s van Canon, Sony en Nikon. De onderwerpvolging is sterk verbeterd en blijft veel vasthoudender aan het onderwerp, maar wat net zo belangrijk is, de camera gebruikt nu het door u gekozen AF-punt of het AF-trackingvak om te selecteren welke gezichten moeten worden gevolgd, als u gezichts-/oogdetectie hebt ingeschakeld.

Oogdetectie is nu geïntegreerd met het hoofd-AF-systeem. In dit geval heeft de camera een oog gevonden in de buurt van de grijze tracking AF box, en heeft het geel verlicht om aan te geven dat het erop zal scherpstellen als je de sluiter half indrukt.

Dit is een zeer snelle en eenvoudige manier van werken, en betekent dat u niet langer hoeft na te denken of u gezichts-/oogdetectie wilt inschakelen: de camera zal het gebruiken als uw onderwerp toevallig wordt herkend als een gezicht.

De camera tekent een grijs vak rond gezichten die hij in de scène vindt en licht deze vakken geel op als ze dicht genoeg bij je AF-punt zijn dat hij erop gaat scherpstellen als je begint met scherpstellen. U kunt niet instellen hoe dicht een gezicht bij het door u gekozen AF-punt moet zijn om prioriteit te krijgen van de camera, maar als u vindt dat de camera te snel naar een gezicht in de buurt springt, kunt u een knop toewijzen om de gezichts-/oogdetectie in of uit te schakelen.

Met de huidige firmware vonden we dat de X-H2S nog steeds een beetje gevoelig is voor valse positieven (toen ik de camera op mijn voeten richtte, was de camera ervan overtuigd dat mijn brogues gezichten hadden), maar dit is meestal van voorbijgaande aard en zou niet in de weg moeten staan van het scherpstellen op het door jou gekozen onderwerp.

Onderwerpherkenning autofocus

Net als de meeste andere merken beschikt de nieuwste generatie camera’s uit de X-serie over een reeks modi voor onderwerpherkenning.

Zoals we de laatste tijd bij verschillende camera’s hebben gezien, worden de modi voor gezichts-/oogherkenning gescheiden gehouden van de andere modi voor onderwerpsherkenning. Je kunt gezichts-/oogdetectie niet tegelijk gebruiken met de modi voor onderwerpherkenning, dus ze hadden kunnen worden gecombineerd als één enkele functie. Omdat ze gescheiden zijn, moet je twee knoppen toewijzen als je wilt kunnen schakelen tussen gezichts-/oogdetectie en ook snel toegang wilt hebben tot de modi voor onderwerpherkenning (als je een modus voor onderwerpherkenning hebt geselecteerd en vervolgens oogdetectie inschakelt, schakelt de camera de onderwerpherkenning niet opnieuw in als je oogdetectie weer uitschakelt).

Als u een knop instelt voor toegang tot onderwerpsdetectie, wordt deze in- en uitgeschakeld: u zult naar de menu’s moeten gaan om te wijzigen naar welk type onderwerp de camera zoekt.

Video

De X-H2S is de meest capabele videocamera die Fujifilm tot nu toe heeft gemaakt, en beschikt over een volwaardige HDMI-poort en hoofdtelefoonaansluiting, evenals de microfooningang.

De oorspronkelijke X-H1 betekende een grote stap voorwaarts voor video in de X-serie, niet in de laatste plaats door de toevoeging van beeldstabilisatie in de camera. Deze ontwikkeling werd voortgezet met de X-T4, die stabilisatie en 10-bits 4K-opnamen tot 60p biedt. De X-H2S gaat op dit punt aanzienlijk verder, met interne ProRes-opnamemogelijkheden en de mogelijkheid om 10-bits 4:2:2 of 4:2:0 op te nemen in All-I of LongGOP, voor alle standaardresoluties en -framerates.

De X-H2S voegt ook de mogelijkheid toe om 4-kanaals audio op te nemen en voegt full-sensor 3:2 ‘open gate’ opnamemogelijkheden toe. Maar, en dat is misschien wel de meest veelzeggende indicatie dat de camera is ontworpen voor zowel fotografen als videografen, er is een optionele koelventilatormodule die op de achterkant van de camera kan worden geschroefd, om de opnametijden te verlengen.

Druk op de knop ‘DISP/BACK’ wanneer je in het menu ‘Q’ bent in de videomodus, en je krijgt een scherm waarop de interne en externe opname-instellingen worden weergegeven. U kunt naar de verschillende instellingen navigeren en vervolgens op ‘OK’ drukken om naar de relevante menupagina te gaan.

4K tot 60p wordt genomen van de volledige breedte van de sensor (oversampled van 6,2K). De 4K/120p-modus past een 1,29x crop toe, maar is nog steeds licht oversampled, gebruikmakend van een pixelbreedte van 4,8K. De 1080/240p en 200p modi van de camera passen een 1,38x crop toe. De snelle modi kunnen worden opgenomen in H.264, ProRes of H.265 4:2:2 Long GOP, zodat 4:2:2 All-I overblijft als optie voor de hoogste kwaliteit.

Fujiiflm zegt dat de camera ongeveer vier uur 4K/60p kan filmen (ervan uitgaande dat je de kaartcapaciteit hebt) bij 25°C (77°F), maar dit daalt tot 20 minuten als het kwik omhoog kruipt naar 40°C (104°F). Door de koelventilator toe te voegen wordt de opnametijd weer verlengd tot 50 minuten. Het belangrijkste voordeel is dus de betrouwbaarheid tijdens het fotograferen: u kunt erop vertrouwen dat uw camera niet oververhit raakt als u in warme omstandigheden fotografeert.

De X-H2S krijgt de optie om de sluitertijd in kleine stappen aan te passen, zodat deze niet botst met het flikkeren van kunstlicht.

Wil je je codec of bitrate veranderen? Navigeer door de optie die lijkt te dicteren naar welke kaart je schrijft (dat doet hij ook).

Dan is er nog de toevoeging van een nieuwe, F-Log 2 gammacurve. Fujifilm zegt dat de X-H2S zijn 6,2K en 4K tot 30p produceert met 14-bits uitlezing, in plaats van de 12-bits modus van eerdere camera’s, wat betekent dat de camera tot 2 stops extra dynamisch bereik kan weergeven in de videomodus. F-Log 2 is ontworpen om deze extra DR op te nemen, en gebruikt één stop minder belichting om een extra stop aan hoge lichten vast te leggen.

Ondanks de hogere bit-diepte van de 30p (en langzamere) modi, zegt Fujifilm dat de X-H2S rolluitsnelheden biedt van ongeveer 10,6ms in F-Log 2 modus, sneller dan de 16,6ms van de X-T4. In de modi met hogere beeldsnelheden, of bij gebruik van het originele F-Log profiel, gebruikt de camera een 12-bit uitleestype, wat een rolling shutter van 5,6 ms oplevert.

De X-H2S heeft een volwaardige HDMI-poort, microfoon- en hoofdtelefoonaansluitingen en kan een Tascam XLR-adapter accepteren om vierkanaals audio-opnamen mogelijk te maken. Alles wat op de hoofdtelefoonaansluiting wordt aangesloten, kan echter het scherm aan de achterzijde storen.

Naast interne H.264, H.265 en ProRes (422 HQ, 422 of 422 LT) opnamen kan de X-H2S via de HDMI-aansluiting een 6,2K of 4,8K Raw stream uitvoeren die kan worden gecodeerd als ProRes RAW door de Atomos Ninja V+ recorder of BRaw met behulp van een Blackmagic Video Assist 12G HDR. De opname- en uitvoerinstellingen van de camera kunnen worden gecontroleerd door in het Q-menu op de knop DISP/BACK te drukken.

De volwaardige HDMI-poort van de camera voldoet aan v2.1 van de standaard, wat betekent dat de camera ook 4K/120p-video kan uitvoeren in maximaal 10-bit 4:2:2.

Terug naar index

---

Hoe het vergelijkt

De X-H2S is de enige echte high-end APS-C-camera op de markt. Hij biedt de sportieve mogelijkheden die Canon’s EOS 7D II en Nikon’s D500 bieden, maar met videomogelijkheden die veel verder gaan dan wat een DSLR ooit zou kunnen evenaren. Dankzij de dure Stacked CMOS-sensor kost de camera uiteindelijk evenveel als een middenklasse full-framer.

Kan hij met zijn snelheid iets bieden om het onvermijdelijke verschil in beeldkwaliteit (bij dezelfde belichtingsinstellingen) goed te maken? We hebben ook de Panasonic GH6 in deze vergelijking opgenomen, omdat die de norm stelt voor videomogelijkheden, en de OM System OM-1, omdat die ook een relatief goedkope manier biedt om een gestapelde CMOS-sensor te krijgen

De snelheid van de X-H2 blijkt uit de indrukwekkende maximum burst rate: iets achter de OM-1 maar ver voor de a7 IV. Ook de video van de Fujifilm toont veel minder rolling shutter en kan 60p uit zijn volledige sensorbreedte leveren (beide gebruiken APS-C sensorgebieden voor 60p, maar de Fujifilm bemonstert meer pixels en cropt niet in, vergeleken met de 24p-modus of foto’s, zodat je geen bredere lens nodig hebt om slow-mo te filmen).

De X-H2 is net als de GH6 in staat om ProRes-beelden op te nemen als u uw geheugenkaart wilt belasten, in plaats van uw bewerkingsmachine. Hij biedt geen waveforms of dezelfde mate van thermische stabiliteit als de GH6, en heeft ook geen waardevolle (zij het niche) functies zoals anamorphic desqueezed previews, maar op papier zijn de videospecificaties van de X-H2S zeer concurrerend. De F-Log2 modus, ontworpen om 14-bit uitlezing te benutten, zou hem een voorsprong moeten geven op de Panasonic in omstandigheden met een hoog contrast, waarbij veel afhangt van hoe goed zijn video AF kan presteren.

Terug naar index

---

Lichaam & behandeling

Bij de X-H2S is het vierkante statuspaneel met bovenplaat van de oorspronkelijke X-H1 terug, samen met de led-bedieningsmethode met functieknop. Er is geen sluitertijd- of ISO-instelwiel, wat betekent dat de meeste instellingen worden gewijzigd met de functieknoppen voor en achter. In tegenstelling tot modellen verderop in de serie zijn dit geen instelknoppen die kunnen worden aangeklikt, maar hierdoor voelen ze wel degelijker aan.

Er is een vrij substantiële handgreep aan de voorzijde van de camera en een reeks aanpasbare knoppen, waaronder twee op het voorpaneel (waarvan er een de AFS/AFC/MF-bediening vervangt). Er zijn ook vier knoppen die naast het display op de bovenplaat van de camera lopen: [REC], ISO, WB en een ongemerkte aangepaste knop. Elk van deze knoppen kan worden aangepast, net als de knop ‘Weergavemodus’ aan de zijkant van de zoekerhobbel en de knoppen AF-On, AEL en Q aan de achterkant van de camera.

Dat geeft de X-H2S tien aanpasbare knoppen en daarnaast heb je de mogelijkheid om functies toe te wijzen aan de vier richtingen waarin je met je vinger over het achterscherm van de camera kunt vegen.

Er zijn vier knoppen aan de rechterkant van het bovenste statuspaneel van de X-H2S (als u de camera vasthoudt). Alle vier kunnen worden aangepast.

De camera heeft een goed geplaatste AF-joystick en u hebt de keuze of deze gewoon het AF-gebied verplaatst of dat u tegelijkertijd de grootte van het AF-punt kunt bewerken. Door op de joystick te drukken kunt u het AF-punt terugbrengen naar een centrale positie, inzoomen op het geselecteerde AF-punt of de grootte van het AF-punt bewerken.

De X-H2S is de eerste camera uit de X-serie die een ander kaartformaat dan SD gebruikt, waarbij een CFexpress Type B-sleuf wordt gebruikt voor video-opnamen van de hoogste kwaliteit (de bitrates die nodig zijn voor ProRes-opnamen liggen ver buiten de grenzen van UHS-II SD-kaarten).

Aan de andere kant van de camera zijn er soortgelijke verbeteringen voor video en snelheid. De belangrijkste daarvan is de HDMI-poort van normaal formaat. De USB-poort van de X-H2S krijgt ook een upgrade: het is nog steeds een type-C aansluiting, maar het is nu een USB 3.2 Gen 2 (10Gbps) poort, in plaats van de Gen 1 (5Gbps) interface op de X-T3 en X-T4.

Een rubberen klep op de voet van de camera’s verbergt wat uitgebreidere camera/grip-communicatiecontacten dan we gewend zijn, waardoor snelle bestandsoverdracht mogelijk is met behulp van het optionele FT-XH-accessoire.

Op de voet van de camera zit een vrij forse connector met 15 metalen contacten en wat een USB-C aansluiting lijkt te zijn. Deze wordt gebruikt voor het aansluiten van de VG-XH verticale greep of de FT-XH greep voor bestandsoverdracht. We moeten aannemen dat de USB-stijl aansluiting wordt gebruikt om snel genoeg gegevens over te brengen naar de FT-XH, om de Ethernet en snelle (2 x 2 MIMO) Wi-Fi verbindingen van de greep de moeite waard te maken. Maak echter geen andere plannen met de connector: hij mag er dan uitzien als een USB-poort, je kunt er niet zomaar een kabel insteken voor data- of stroomverbindingen.

Zoeker en schermen

De camera beschikt over hetzelfde volledig gelede 1,62M dot, 3:2″ touchscreen aan de achterzijde als de X-T4. Dit geeft een resolutie van 900 x 600 pixels en kan tot 60Hz worden gebruikt (in een van de ‘Boost’-modi van de camera).

De zoeker krijgt zowel een grootte- als resolutieboost. De optiek levert 0,8x vergroting (in equivalente termen) en het OLED-paneel erachter heeft een resolutie van 5,76M dots, voor een resolutie van 1600×1200 pixels.

Onze indruk is dat de live view volledig gebruik lijkt te maken van deze resolutie, maar een fractie wegvalt tijdens het scherpstellen. Door de vernieuwingsfrequentie op te voeren tot 120 fps in de Boost-modus daalt de resolutie een beetje, terwijl de resolutie tijdens het scherpstellen nog verder daalt. Er is ook een ‘240p equivalent’ modus die de zoeker dimt, wat suggereert dat de camera zwarte frames tussen een 120fps feed voegt om meer scheiding tussen frames te geven, zodat het gemakkelijker is om beweging te interpreteren.

Automatische ISO

De X-H2S maakt gebruik van de meest recente versie van Fujifilm’s Auto ISO-systeem. De camera biedt drie banken met Auto ISO-instellingen, elk met zijn eigen maximale ISO-waarde en minimale sluitertijddrempel. Deze drempels kunnen worden ingesteld op een specifieke sluitertijd of op ‘Auto’, waarbij een sluitertijd wordt gebruikt van 1/equivalente brandpuntsafstand (d.w.z.: 1/50 sec voor een 33 mm objectief). Er is echter geen manier om deze Auto waarde te beïnvloeden om een sluitertijd te gebruiken die sneller of langzamer is, maar nog steeds gerelateerd aan de brandpuntsafstand, zoals u kunt op de beste implementaties.

Auto ISO kan worden gebruikt in de handmatige belichtingsmodus in zowel foto- als filmmodi, waarbij u uw sluitertijd en diafragma kunt kiezen en vervolgens Auto ISO gebruikt om de door u gekozen beeldhelderheid te handhaven.

Batterij

De X-H2S maakt gebruik van dezelfde NP-W235 als de X-T4. Het is een 16Wh unit, die de camera helpt een batterijlevensduur te halen van 580 per lading via het LCD-scherm van de camera en 550 via de zoeker. Zoals altijd kunnen deze standaard accucijfers het aantal opnamen dat u in veel opnamescenario’s kunt maken nogal onderschatten. Het is niet ongebruikelijk dat u het dubbele van het nominale aantal opnamen krijgt, en wij vinden dat een waarde van meer dan 500 voldoende energie biedt voor meerdere dagen van veelvuldig fotograferen. U hoeft zich waarschijnlijk alleen zorgen te maken als u lange tijd video-opnamen maakt of een lange, intensieve gebeurtenis fotografeert, zoals een bruiloft.

De X-H2S heeft een reeks batterijverslindende ‘Boost’-standen, afhankelijk van je prioriteiten

De camera heeft een reeks energiestanden, waarmee je de batterijduur kunt opvoeren tot 720 LCD- / 610 EVF-opnamen per lading in de Economy-modus, of tot 530 / 390 als je het LCD-scherm op 60 fps wilt laten werken en de EVF op 120 fps in een van de ‘Boost’-standen.

Je kunt de camera rechtstreeks van stroom voorzien via een voldoende krachtige USB PD-bron, waardoor de interne batterij verder wordt ontlast. De optionele verticale VG-XH-greep biedt plaats aan twee extra batterijen, naast de interne, en verlengt de batterijlevensduur met 2,6x (we weten niet zeker waarom het geen 3x is, maar zie je wel).

Terug naar index

---

Beeldkwaliteit

Studio Scène

Onze testscène is ontworpen om een verscheidenheid aan texturen, kleuren en detailtypes te simuleren die u in de echte wereld zult tegenkomen. Het heeft ook twee belichtingsstanden om het effect van verschillende belichtingsomstandigheden te zien.

We vermoeden dat het kleine verschil in schijnbare scherpte tussen de X-H2S en de X-T3 en 4 vooral te wijten is aan de fractioneel donkerdere belichting, die een beetje meer contrast geeft, misschien met een miniem verschil in scherpstelling. Kijk naar de Raw en het verschil verdwijnt in wezen.

Wat goed is om te zien is dat er niet al te veel kosten zijn in termen van hoge ISO-prestaties, in ruil voor de Stacked CMOS-snelheid van de X-H2S. Het verschil wordt duidelijk bij de allerhoogste ISO instellingen, maar in de meeste omstandigheden is dat niet significant.

Net als voorheen is de ruisonderdrukking bij hoge ISO-waarden redelijk. het vasthouden van details bij hoge ISO’sen niet volledig afvlakken laag-contrast detail. Er is weinig verandering in kleurweergave vergeleken met de X-T4, hoewel ook hier de optimale belichting tussen 1/60 en 1/50 seconde belichting voor deze twee camera’s viel, dus het beeld van de X-T4 is een tikkeltje helderder dan perfect, terwijl dat van de X-H2S een fractie donkerder is.

Over het geheel genomen is dit een goed resultaat: we waren onder de indruk van de X-T3 en 4, dus het behoud van een vergelijkbare beeldkwaliteit ondanks de grote snelheidsverhoging is een verdienstelijk resultaat.

Dynamisch bereik

Met de DR-modi van de camera kunt u het dynamisch bereik van de camera benutten door de belichting of versterking te verminderen en een of twee extra stops aan hoge lichten vast te leggen, voor opnamen in contrastrijke omgevingen. Fujifilm XF 16-80mm F4 R OIS WR @ 16mm | ISO 320 (DR200) | 1/900 sec | F8.0 Foto: Richard Butler

Onze tests van het dynamisch bereik kijken naar de diepe schaduwen van de beelden, om te zien of verschillen in elektronische leesruis enige invloed hebben op de diepste tonen die de camera kan overbrengen.

Als we kijken naar een basis ISO-opname, verhoogd tot het niveau van een ISO 3200-opname met dezelfde belichting, dan is er een duidelijke toename in ruis te zien. Het is meer dan bij de X-T4 en het verschil wordt groter in de donkere tinten. Dit ruisniveau neemt een fractie toe als u de elektronische sluitermodus van de camera gebruikt (en snelle burst-modi), wat betekent dat u waarschijnlijk beter een hogere ISO kunt gebruiken in plaats van de basiswaarden te gebruiken om de hoge lichten te beschermen.

Het is een vergelijkbaar verhaal als we kijken naar basis ISO-opnamen die onderbelicht zijn en vervolgens zijn opgehelderd (zoals je zou kunnen doen als je een scène met een hoog contrast fotografeert). U kunt zien dat de X-H2S in de diepste schaduwen duidelijk ruisarmer is dan de X-T4, en nog ruisarmer in de E-shutter modus. Met minder grote drukverschillen kunt u zien dat de X-H2S de X-T4 evenaart tot een schaduwverschil van +4EV, of een verschil van +3EV in de modus elektronische sluiter.

Dit komt in wezen overeen met wat we zagen bij de gestapelde sensor van de Nikon Z9, vergeleken met de BSI-chip in de Z7 II: een zeer lichte toename van de leesruis als gevolg van de snelle uitlezing die wordt gezien als een vermindering van het bruikbare dynamische bereik. Deze verschillen worden iets groter in de snelle burst-modi waarbij de camera gebruik maakt van een volledig elektronische sluiter.

Terug naar index

---

Autofocus

De X-H2S maakt gebruik van een evolutie van het bestaande AF-systeem van Fujifilm, met een paar kleine wijzigingen. De meest in het oog springende is de vervanging van de AF-S/AF-C/MF schakelaar door een knop die standaard toegang geeft tot diezelfde functies.

De AF-modus voor dierherkenning kan helpen de ogen van uw hond te vangen, zelfs wanneer ze anders zijn afgeleid Fujifilm XF 16-80mm F4 R OIS WR @ 76mm | ISO 160 | 1/1250 sec | F5.0 Foto: Richard Butler

De belangrijkste verandering in het gedrag is de toevoeging van de modi voor het volgen van het onderwerp. Zoals vermeld in de sectie ‘Wat is nieuw’, heeft het inschakelen van de onderwerp- of oogdetectie voorrang op de andere modus, maar keert niet terug naar de andere modus als je die weer uitschakelt, dus je moet goed opletten in welke modus je zit, als je merkt dat je heen en weer schakelt.

AF prestatie

Het eerste wat ons opviel is dat de gezichts- en oogdetectie veel beter werkt dan bij eerdere Fujifilm camera’s (hoewel ze nog steeds een beetje geneigd zijn om gezichten in andere objecten te zien). We hadden niet zo veel geluk met de modi voor onderwerpsherkenning. We konden ze niet allemaal volledig testen, maar hoewel de modi voor het herkennen van dieren en vogels heel goed werken, leek het erop dat het onderwerp zich in een specifieke hoek ten opzichte van de camera moest bevinden, bijvoorbeeld: perfect zijwaarts of met het gezicht naar de camera gericht. Als het onderwerp naar je keek of van je weg bewoog, raakte de camera het vaak kwijt.

Herkenning is echter slechts een deel van de uitdaging van autofocus, en we wilden controleren of de camera de afstand kon voorspellen en beoordelen, en de scherpstelling naar die afstand kon sturen, snel genoeg voor zijn opnamesnelheid van 40 fps.

We hebben onze standaard AF-test uitgevoerd om te zien hoe goed de camera kan scherpstellen op een onderwerp dat gestaag nadert, en we hebben vastgesteld dat de camera dit zeer goed doet, met bijna 90% van de beelden perfect scherp en slechts 5% significant onscherp, zelfs bij 40 fps.

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16

16 beelden van een 128-opnamen, 40fps sequentie. Bevat twee van de slechts ongeveer zeven significant verkeerd scherpgestelde beelden

De meest complexe taak, het volgen van een onderwerp dat door het beeld beweegt en met een minder voorspelbare snelheid nadert, werd minder goed uitgevoerd. De volgen aspect deed zijn werk uitstekend, met het AF-punt altijd gepositioneerd op het onderwerp, waar het ook bewoog. De camera was echter niet zo goed in het inschatten van de afstand waarop moest worden scherpgesteld en stelde regelmatig opnieuw scherp op de achtergrond, schijnbaar ongeacht de C-AF instellingen van de camera.

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16

16 beelden uit een serie van 221 opnamen, 30 fps. Dit omvat twee van de slechts acht duidelijk onscherpe beelden.

Door te verlagen naar 20 of 30 fps verhoogden we onze trefkans aanzienlijk en werd de neiging om opnieuw scherp te stellen op de achtergrond geëlimineerd, waarbij de camera veel beter werk leverde bij het behouden van de focus. Tijdens onze tests kregen we meer onscherpe beelden door te fotograferen met 20 fps met ontkoppelingsprioriteit dan door te fotograferen met 40 fps met geselecteerde scherpstelprioriteit, waardoor het aandeel perfect scherpgestelde beelden weer steeg tot ~90%.

Dit geeft de indruk dat het volgen van een onderwerp in de scène, het inschatten van de afstand en het scherpstellen op die afstand gewoon te veel werk is voor een camera die ook nog eens probeert om elke seconde veertig 26MP beelden te genereren. Door de opnamesnelheid te verlagen tot 30 of 20 fps wordt de kans dat je ooit de grenzen van de buffer van de camera bereikt aanzienlijk kleiner, terwijl je nog steeds net zo snel opnames maakt als de nieuwste professionele sportcamera’s van $5K+.

Om het beste uit de camera te halen voor snel bewegende onderwerpen, moet je wat tijd besteden aan het leren configureren van de C-AF instellingen, om de camera een beetje te vertellen over hoe het door jou gekozen onderwerp waarschijnlijk zal bewegen.

Over het geheel genomen is dit veruit de beste prestatie die we van een Fujifilm camera hebben gezien. De oogdetectie is niet zo ‘kleverig’ als de beste camera’s van Canon en Sony (of Nikon’s Z9) en de hit-rate kan zich niet altijd meten met de beste camera’s op pro-niveau, maar met een beetje werk en de juiste lens is het een zeer geloofwaardige performer, vooral als je bereid bent de beeldsnelheid een beetje te verlagen.

Terug naar index

---

Video

De X-H2S betekent, net als de originele X-H1, een belangrijke stap voorwaarts voor Fujifilm op het gebied van videomogelijkheden. De meest in het oog springende verandering is de mogelijkheid om ProRes beeldmateriaal intern op te nemen. Zelfs in de kleinere ‘LT’-vorm genereert dit nog steeds zeer grote bestanden, maar het vermindert ook de noodzaak voor sommige bewerkingssoftware om het beeldmateriaal te transcoderen voordat je ermee aan de slag kunt. Dankzij deze toevoeging hebt u een ruime keuze aan codecs in de meeste opnamemodi van de camera.

Wat de kwaliteit betreft, produceert de X-H2S bij lage beeldsnelheden detailniveaus die veel lijken op die van de X-T4, maar er is geen uitsnede in de 60p-modus, dus dit detail niveau wordt gehandhaafd bij hogere beeldsnelheden. Opschuiven naar 120fps slow-mo opname past een 1.29x crop toe en beperkt de keuze van codecs, maar de output is nog steeds goed. (Hetzelfde kan niet worden gezegd van de high-speed 1080 modi, die behoorlijk slecht zijn boven 120 fps).

Het verschil dat onze scène niet kan laten zien is de veel hogere uitleessnelheid. Het meest voor de hand liggende voordeel is dat er zeer weinig rolluikvervorming is wanneer er beweging in het frame is en minder kans op onhandige interactie tussen de rolluik en de beweging van het beeldstabilisatiesysteem.

Maar deze snelle uitlezing stelt de camera ook in staat om beelden vast te leggen met een hogere bit-diepte dan gebruikelijk. De bit-diepte van de opname kan het dynamische bereik van een camera beperken, en de meeste camera’s gaan van 14-bits opname naar 12-bits opname wanneer ze overgaan op hun videomodi. De X-H2S kan 6,2K of 4K tot 30p opnemen met een 14-bits uitleessnelheid in de F-Log2-modus en verhoogt de ISO-basiswaarde met 1EV om extra highlight-informatie vast te leggen (wat onvermijdelijk betekent dat elke andere toon met minder licht wordt gemaakt, en dus ruisachtiger zal zijn). De 14-bits uitleessnelheid is langzamer dan de andere modi van de camera, maar nog altijd sneller dan de 4K van de X-T4.

We hebben onze DR-testwig geschoten, met F-Log2 belicht zodat het allerhelderste gedeelte werd geclipt, en vervolgens overgeschakeld naar de F-Log modus en vergelijkbare instellingen gebruikt. U kunt de golfvormen van deze opnamen zien door een keuze te maken uit de bovenste twee ‘knoppen’, in het diagram hierboven. Zoals te verwachten, is F-Log2 in staat een extra stop aan hoge lichten op te lossen, vergeleken met F-Log.

De onderste twee ‘knoppen’ tonen vervolgens het effect van het toepassen van Fujifilm’s LUTs die deze Log opnamen omzetten naar een breed dynamisch bereik tonale respons en standaard TV gamut. Beide geven dezelfde helderheid van de scène weer als middengrijs, maar met een zachtere roll-off in het geval van F-Log2 (6 stops boven middengrijs, in plaats van 5).

Zelfs in de golfvormen is te zien dat er meer ruis is in de schaduwpartijen van de F-Log2 opnamen, met minder goed gedefinieerde stappen linksonder in het diagram, maar het is een modus waarmee u de X-H2S wat harder kunt zetten in omstandigheden met een hoog contrast, om te profiteren van zijn verbeterde prestaties.

Video-autofocus

De autofocusopties van de X-H2S bij video zijn minder geavanceerd dan bij foto’s: u kunt een AF-gebied opgeven of de camera vragen een van de onderwerpen te identificeren en te volgen die hij heeft leren herkennen, maar u kunt de camera niet vragen te volgen wat zich onder het huidige AF-punt bevindt (er is geen algemene volgfunctie). Dit betekent dat er meer werk moet worden verricht, zoals ervoor zorgen dat de camera niet naar een ander gezicht in de scène is gesprongen als het onderwerp wegkijkt, of ervoor zorgen dat het AF-punt handmatig wordt verplaatst als het onderwerp zich van de oorspronkelijke positie verwijdert.

U kunt de camera vertellen hoe snel hij opnieuw moet scherpstellen (snel om een bewegend onderwerp scherp te houden, langzaam om langzame, opzettelijke focus pulls tussen onderwerpen uit te voeren), en hoe gevoelig hij moet zijn voor bewegingen van het onderwerp.

De prestaties variëren vrij sterk met het lensontwerp, waarbij sommige lenzen de scherpstelling soepel en stil kunnen regelen en andere iets luider of springeriger zijn, dus het is de moeite waard uw lenzen te testen voordat u AF fulltime gaat gebruiken.

Beeldstabilisatie en thermische stabiliteit

De beeldstabilisatie is aanzienlijk verbeterd ten opzichte van de X-H1 en X-T4, waarbij de camera veel minder geneigd is dramatisch te centreren als hij eenmaal het uiterste punt van zijn bereik heeft bereikt. Het is nog niet zo gepolijst als de camera’s van Panasonic en OM System, die goed kunnen herkennen wanneer de camerabeweging opzettelijk is, en soms de beweging die u probeert te maken zullen tegenwerken. De ‘Boost’-modus, die is ontworpen om alle beweging voor statische opnamen tegen te gaan, is echter erg goed en geeft lichte maar vloeiende bewegingen waar hij geen statiefachtige vergrendeling kan handhaven.

De optionele ventilator vergroot het temperatuurbereik waarin de camera comfortabel kan werken, maar veel videografen zullen merken dat ze die niet nodig hebben.

We zijn onder de indruk van hoe goed de X-H2S bestand is tegen oververhitting, gezien het aantal hoge datarate modi dat hij biedt. Bij kamertemperatuur raakte alleen de 4K 120fps modus oververhit (na meer dan een uur). Opnamen in 6.2K en 4K/60p werden vrijwel onbeperkt opgenomen. Het toevoegen van de ventilator verdubbelde bijna de hoeveelheid 120fps beelden die we konden opnemen, dus het belangrijkste voordeel lijkt te zijn voor buitenopnamen en het bieden van extra gemoedsrust tijdens opnamen die je niet mag missen.

Terug naar index

---

Conclusie

De X-H2S is de meest geavanceerde camera die we ooit in de X-serie hebben gezien: een snel schietende sport- en wildcamera, ontworpen voor zowel foto’s als video. Het is in wezen een spiegelloze opvolger van de high-end APS-C DSLR’s die Canon en Nikon vroeger maakten, maar hij is in staat om vele malen sneller opnamen te maken en kan op overtuigende wijze 4K-video-opnamen van hoge kwaliteit maken.

Het zet zeker een nieuwe standaard binnen het X-systeem in de meeste opzichten. De sterk verbeterde AF en diepe buffer maken de hogere opnamesnelheden echt nuttig, en de video-uitvoer is in een aantal opzichten beter dan de al zeer goede X-T4.

De X-H2S heeft een uitgebreide reeks filmsimulatiestanden, waaronder ‘Nostalgic Negative’. Fujifilm XF 18-120mm F4 LM PZ WR @ 34mm | ISO 160 | 1/1500 sec | F4 Geschoten met een pre-productie X-H2S Foto: Richard Butler

Autofocus staat centraal bij veel foto’s die de X-H2S maakt. Het AF-systeem kan zo worden afgesteld dat het zeer goede resultaten oplevert, maar het volgen van complexe bewegingen bij 40 fps was een stap te ver. Ook de ietwat pietluttige modi voor onderwerpsherkenning kunnen leiden tot onscherpe foto’s als het onderwerp zich niet in een fotovriendelijke houding bevindt. Met een beetje tuning en inzicht in de potentiële valkuilen behaalden we zeer hoge hit-rates, zelfs bij opnamen met 20 en 30 fps die zijn professionele tegenhangers bieden.

Het is een vergelijkbaar verhaal met video: het doet bijna alles extreem goed, zelfs als het soms een fractie achterblijft bij de besten die er zijn. De video-AF is bijvoorbeeld niet zo eenvoudig en krachtig als die van Canon en Sony, en de stabilisatie is niet van het niveau van Panasonic en OMDS, maar in beide opzichten zit hij er niet ver naast. Dankzij de algehele prestaties en prachtige opnamen kan de camera worden vergeleken met de Panasonic GH6 of Sony’s a7S III/FX3, maar geen van beide wordt overtroffen.

Zelfs ver weg van de actie is de X-H2S een uitstekend fotografisch instrument Fujifilm XF 16-80mm F4 R OIS WR @ 55mm | ISO 160 | 1/1320 sec | F5.6 Foto: Richard Butler

Meer in het algemeen is de X-H2S een uitstekende allrounder met de volledige reeks beeldverwerkingsopties die Fujifilm in de eerste tien jaar van X-mount camera’s heeft opgebouwd, samen met een goede mate van maatwerk, tethered opnamemogelijkheden, antiflikkermodi… Sommige gebruikers van de X-serie zijn teleurgesteld over de overstap van speciale belichtingsschijven naar een opdrachtkiezer, maar dit is al tientallen jaren de dominante benadering bij alle andere merken (en recente GFX-camera’s), dus het is moeilijk om te beweren dat het inherent minder effectief is. Op een high-speed/hybride camera vonden we het goed werken.

Zoals je zou verwachten, moet er een prijs worden betaald voor al deze prestaties, en of het de moeite waard is om te betalen hangt waarschijnlijk af van hoeveel je opnamen vereisen of kunnen profiteren van dat verhoogde prestatieniveau. De X-H2S wordt gepresenteerd als een hybride voor foto’s en video, maar de prestaties zijn hoog genoeg om een goede keuze te zijn, zelfs als je alleen van plan bent om de snelle foto’s of de indrukwekkende video te gebruiken.

scoren

De score is alleen relatief ten opzichte van de andere camera’s in dezelfde categorie. Klik hier voor meer informatie over wat deze cijfers betekenen.

---

Vergeleken met zijn soortgenoten

Als spirituele opvolger van Canon’s 7D-modellen en Nikon’s D300 en D500 high-performance APS-C-camera’s zijn er maar weinig directe gelijken voor de X-H2S overgebleven, waarbij de OM System OM-1 misschien nog het meest vergelijkbaar is. De prijs van de camera brengt hem in concurrentie met minder krachtige full-frame opties en gespecialiseerde camera’s zoals de GH6 van Panasonic.

De OM-systeem OM-1 kan sneller fotograferen en kan kleinere lens/camera-combinaties maken, met name voor langeafstands-/natuurfotografie. De onderwerpsherkenning is zeer goed, maar de algemene volgfunctie is nogal matig, terwijl de algemene volgfunctie van de X-H2S zeer goed is en het de herkenningsfuncties zijn die iets minder betrouwbaar zijn. De OM-1 levert beter werk met stabilisatie, maar de video van de X-H2S biedt u meer controle, meer opties en betere opnamen. Het is moeilijk om een duidelijke ‘winnaar’ aan te wijzen, maar de X-H2S heeft een streepje voor als het gaat om beeldkwaliteit en is waarschijnlijk de meest consistente allrounder.

Tegen full-frame zoals de Sony a7 IV en Canon EOS R6is de X-H2S in het nadeel als het gaat om beeldkwaliteit (hoewel de X-mount een uitstekende selectie snelle primes heeft die kunnen helpen dat verschil te minimaliseren). De autofocus is ook niet zo gemakkelijk te bedienen als bij de twee volbeeldcamera’s. Met een beetje tuning kan de Fujifilm extreem goed scherpstellen en dat ook bij opnamen tot 40 fps (hoewel hij betrouwbaarder is bij 20 en 30 fps): waardoor hij veel geschikter is voor sport-, actie- en wildlife-opnamen.

Het is in wezen een kwestie van of IQ of prestaties belangrijker zijn voor je fotografie en video.

Zijn video is ook van een ander niveau, met uitstekende details en veel minder rollende sluiter dan beide camera’s (hoewel hun grotere sensoren bij weinig licht hen een duwtje in de rug geven). Het is in wezen een kwestie van of IQ of prestaties belangrijker zijn voor je fotografie en video.

De videobeelden van de X-H2S brengen hem in concurrentie met Panasonic’s Lumix DC-GH6. De Panasonic heeft functies zoals een golfvormdisplay en een ingebouwde ventilator die pro-productiezekerheid biedt waar zelfs de opgeschroefde ventilator van de X-H2S niet aan kan tippen. De stabilisatie van de GH6 is ook veel soepeler, als u van plan bent de camera te verplaatsen. De autofocus van de X-H2S is betrouwbaarder (met de juiste objectieven), en de sensor is groter als het gaat om de kwaliteit bij weinig licht. In veel situaties is zijn beeldmateriaal aantoonbaar beter en het is zeker een betere hybride camera, als je ook van plan bent om foto’s te maken. Jordan Drake van DPR TV zal de komende weken beide camera’s beoordelen vanuit het perspectief van een eenmansproductie.

Terug naar index

---

Voorbeeld galerijen

Bekijk voorbeeldgalerij

Pre-productie monster galerij

Alle foto’s gemaakt met een Fujifilm X-H2S uit voorproductie

Terug naar index