Eerste beoordeling Fujifilm X-H2


De Fujifilm X-H2 is een high-end 40MP APS-C spiegelloze camera voor zowel foto- als video-opnamen. De hoge resolutie foto’s en 8K video mogelijkheden staan in contrast met de hoge opnamesnelheid en snel uitleesbare 4K mogelijkheden van zijn X-H2S zustermodel.

Belangrijkste specificaties

  • 40MP BSI CMOS X-Trans APS-C sensor
  • 15 fps met mechanische sluiter (20 fps met e-shutter, 1,29x verkleind)
  • 8K, 6,2K, of 2:1 oversampled 4K-video tot 30p
  • Drie versies van Pro Res, H.265 of H.264 video-codering
  • Ingebouwde beeldstabilisatie tot 7,0 stops
  • 5,76M-dots EVF met een verversingssnelheid tot 120 fps
  • 1 CFexpress Type B, 1 UHS-II SD-kaartsleuf
  • HDMI-poort van volledig formaat
  • 680 opnamen per batterijlading (CIPA)
  • Compatibiliteit met batterijgreep of zendermodule

De X-H2 is vanaf eind september verkrijgbaar voor een adviesprijs van $1.999.

De X-H2 is compatibel met zowel de VG-XH batterijgrip, die twee batterijen neemt en 399 dollar kost, als de daarnaast gelanceerde file transfer grip voor 999 dollar. Het is ook compatibel met de $199 add-on ventilator unit, als u langere periodes van hoge-resolutie video wilt opnemen.


Bekijk de dagprijs


Wat is er nieuw?

40MP BSI X-Trans CMOS sensor

Het grootste nieuwe kenmerk van de X-H2 is het gebruik van een nieuwe BSI CMOS-sensor van 40 MP, de chip met de hoogste resolutie die we ooit in een consumentencamera hebben gezien. Een BSI-sensor biedt niet de significante snelheidsvoordelen van de Stacked CMOS-chip in de X-H2S, maar levert waarschijnlijk wel iets minder leesruis op, terwijl de camera ook goedkoper kan zijn.

Het is een APS-C chip met een X-Trans kleurenfilter array aan de voorkant. Dit filter is ontworpen om het risico van moiré te verminderen in vergelijking met Bayer filters (waar het nog steeds een risico is, zelfs met high-res sensoren en heldere, scherpe lenzen) door een minder regelmatig repeterend patroon te hebben voor de rode en blauwe kanalen; er is echter een beperktere keuze aan software om het beste eruit te halen.

We zullen de nieuwe sensor nader bekijken zodra we een productieversie in onze teststudio kunnen krijgen, maar we verwachten dat de extra details gepaard gaan met enige ruis wanneer je hem op 100% bekijkt (simpelweg omdat elke individuele pixel minder licht zal krijgen). Interessanter is het om te kijken naar de kwaliteit van het hele beeld, om te zien of de hogere mate van detailopname ook ruiskosten met zich meebrengt.

8K video

Microfoon, hoofdtelefoon en een volwaardige HDMI-aansluiting: video staat net zo centraal bij de X-H2 als bij de X-H2S.

De overstap naar een 40MP sensor geeft de X-H2 genoeg pixels om 8K video te leveren over de volle breedte van de sensor, en dat is ook precies wat de camera biedt, met framerates tot 30p. Er is ook een 2:1 oversampled ‘HQ’ 4K-modus die van deze 8K-opname is gemaakt, of een sub-sampled versie die tot 60p kan worden opgenomen.

Als 8K meer is dan je zoekt, biedt de camera een 6,2K-modus die ook oversampled lijkt te zijn en afgeleid van de 8K-uitvoer. Interessant is dat de 6.2K-beelden in de 16:9 beeldverhouding zijn die gewoonlijk in video wordt gebruikt, in tegenstelling tot de gelijknamige modus in de X-H2S die de langere 3:2, foto-vormige uitvoer produceert. We moeten aannemen dat de verandering is bedoeld om een zekere mate van flexibiliteit te bieden voor bijsnijden of detailverwerking na de opname zonder de bestandsgrootte van opnamen in 8K.

De X-H2 biedt dezelfde uitgebreide keuze aan codecs voor video-opname, met keuze uit H.264 of H.265 compressie met 4:2:0 of 4:2:2 subsampling en Long-GOP of All-I encoding. Bovendien kunt u ProRes 422 HQ-, 422- of 422LT-bestanden opnemen, wat betekent dat er een optie is die past bij de door u gekozen workflow.

De camera kan een UHD 8K (7680 x 4320) Raw videostream uitvoeren die kan worden gecodeerd als ProRes RAW als je een Atomos Ninja V+ recorder hebt, of BRaw als je een Blackmagic Video Assist hebt.

Natuurlijk betekent de overstap naar een langzamere sensor dat de X-H2 niet kan tippen aan de indrukwekkende uitleessnelheden van de X-H2S, en er is een aanzienlijke rolling shutter zichtbaar in de beelden die we tot nu toe hebben geschoten. De X-H2 heeft een F-Log2 optie, maar die biedt waarschijnlijk een iets minder bruikbaar dynamisch bereik dan de X-H2S met zijn 14-bits uitlezing.

Pixel shift hoge-resolutie modus

Fujifilm heeft al een pixel-shift hoge resolutie modus in zijn GFX middenformaat camera’s, maar dit is de eerste verschijning ervan in een camera met een X-Trans kleurenfilter patroon. Het minder frequente herhalingspatroon betekent dat de camera 20 opnamen moet maken om tussen elke opname een enkele pixelbeweging van de sensor te krijgen, maar het eindresultaat is een set bestanden die kunnen worden gecombineerd tot een 160MP beeld met behulp van de downloadbare ‘Pixel Shift Combiner’ software.

Autofocus

De X-H2 biedt dezelfde reeks autofocusstanden voor onderwerpherkenning als de X-H2S. De AF-snelheid kan afnemen omdat de X-H2 zijn sensor niet zo snel kan uitlezen als het ‘S’-model, hoewel AF-informatie meestal afkomstig is van een snellere, lage-resolutie uitlezing, dus dit hoeft geen factor te zijn.

Gezicht/Oog Dier Auto Motorfiets & bIke Vliegtuig Vogels Treinen
  • Mensen (incl. bril en masker)
  • Open-wiel
  • Rally wagens
  • Personenwagens
  • Gevechtsvliegtuig
  • Passagiersvliegtuig
  • Prop vliegtuig

Net als bij de X-H2S zijn de modi voor onderwerpsherkenning volledig gescheiden van de gezichts- en oogvolgmodi van de camera, dus u moet twee aangepaste knoppen toewijzen als u snel toegang wilt tot beide. De camera keert niet terug naar de eerder gebruikte stand als u gezichts-/oogdetectie of onderwerpsherkenning inschakelt en vervolgens weer uitschakelt.

Als je een knop toewijst om de onderwerpsherkenning in te schakelen, kun je niet schakelen tussen de onderwerpsmodi; daarvoor moet je het Q- of hoofdmenu gebruiken. We vonden de modi voor onderwerpsherkenning over het algemeen goed werken op de X-H2S, en de X-H2 maakt gebruik van dezelfde processor en algoritmen, dus we verwachten vergelijkbare prestaties in termen van het identificeren van het gekozen doel. Of de camera dezelfde algemene AF-prestaties kan behouden met zijn tragere uitlezing is iets wat we zullen testen.

CFexpress Type B / UHS-II SD

De X-H2 maakt gebruik van dezelfde combinatie van CFexpress Type B en UHS-II compatibele SD-kaartsleuven als zijn broer. Net als bij de X-H2S komt de CFe-sleuf pas echt tot zijn recht bij het maken van video-opnamen, met name in de gegevensintensieve ProRes-indelingen. Het snellere formaat biedt ook de bandbreedte om snel die 40MP beelden uit de buffer te halen, maar veel fotografen die foto’s maken zullen waarschijnlijk prima uit de voeten kunnen met een snelle SD-kaart.

Sluitmechanisme

Voor het geval de high-end status van de X-H2 nog niet duidelijk is, benadrukt Fujifilm dat het sluitermechanisme niet alleen in staat is om opnamen te maken met 1/8000 sec en continu tot 15 fps, maar ook een levensduur heeft van 500.000 opnamen. Dit zijn details die we alleen gewend zijn van high-end pro-focus camera’s.

Terug naar index


Hoe het vergelijkt

De high-end APS-C-camera is tegenwoordig een zeldzaam dier, en om de resolutie te evenaren zou je naar de high-end full-frame camera’s moeten, waar je te maken krijgt met een heel ander evenwicht tussen beeldkwaliteit, grootte en kosten. Er is momenteel niets dat 8K-beelden probeert te maken, behalve de Canon EOS R5, waarvan de oorspronkelijke catalogusprijs bijna twee keer zo hoog was.

Terug naar index


Lichaam en behandeling

De body van de X-H2 is identiek aan die van de X-H2S, met uitzondering van de modelnaam en de ‘S’-badge op de voorkant van het hogesnelheidsmodel. Zoals het een body betaamt die waarschijnlijk zinvol is voor landschapswerk, is het een van de best afgedichte bodies die Fujifilm tot nu toe heeft gemaakt.

Dit betekent dat het dezelfde opdrachtgestuurde gebruikersinterface heeft als de X-H2S, GFX 100S en 50S II, waarmee je snel en met je vingertoppen kunt werken (een die gebruikers van zo ongeveer elk merk wel zullen kennen). Standaard regelt het voorste draaiwiel de primaire belichtingsinstelling en het achterste het belichtingscomp (met uitzondering van de M-modus, waar u een knop kunt configureren om Exp Comp te krijgen bij gebruik van Auto ISO). U kunt echter geen andere functies aan de instelknoppen toewijzen, zelfs niet als u de diafragmaring van een objectief gebruikt in plaats van een instelknop.

De X-H2 maakt gebruik van hetzelfde 1,62M-dot volledig gekarticuleerde touchscreen LCD-scherm als de X-H2S, en kan ook worden gebruikt met de optionele inschroefbare ventilatoreenheid (via de vijf blootgelegde aansluitpunten, rechtsonder).

De zoeker en schermen zijn hetzelfde als bij de X-H2S, met een volledig kunstmatig achteraan 1,62M-dot touchscreen en een grote 0,8x mag, 5,76M-dot OLED-zoeker. Het is een enorme zoeker, zo groot dat het soms moeilijk is om het hele scherm te zien als je een bril draagt, ondanks de relatief royale oogafstand van 24 mm.

De body heeft een forse greep aan de voorkant en tien aanpasbare knoppen (met de mogelijkheid om ook de vier richtingen van de vierwegcontroller te gebruiken, plus vier veegrichtingen op het achterscherm). Het gebruik van functieknoppen met één functie, in plaats van de klikbare knoppen op veel camera’s uit de vorige X-serie, zorgt voor een solider, betrouwbaarder gevoel bij de bediening en voorkomt dat je op een cruciaal moment per ongeluk in een andere modus klikt. Het nadeel is dat je geen instellingen zoals ISO aan de draaiknoppen kunt toewijzen.

De menu’s zijn een voortzetting van de menu’s die in recente Fujifilm modellen worden gebruikt en zijn over het algemeen goed georganiseerd en gemakkelijk te navigeren. Er is veel te doen, en het is zeker de moeite waard om ze te verkennen als je de camera voor het eerst pakt, om te beslissen welke van de vele functies je wilt toewijzen aan een aangepaste knop (er zijn in totaal 73 toewijzingsmogelijkheden).

Net als bij andere recente Fujifilm camera’s, kunt u ook aanpassen welke functies verschijnen in het Q menu van de camera. Het Q menu kan worden aangepast zodat het tussen de vier en zestien opties bevat, met aparte menu’s voor foto’s en video modus en de keuze of de ‘knoppen’ op een grijze of transparante achtergrond verschijnen.

U kunt ook maximaal zeven aangepaste instellingenbanken maken die vervolgens toegankelijk zijn via de keuzeknop van de camera. Deze instellingenbanken leggen zo’n beetje alle instellingen van de camera vast wanneer ze zijn ingesteld, zonder optie om parameters uit te sluiten die je misschien niet wilt veranderen, dus denk goed na wanneer je ze definieert.

Het niveau van aanpassing strekt zich uit tot de mogelijkheid om te bepalen welke informatie wordt weergegeven op het LCD-scherm en in de EVF, wat verschijnt in de gemakkelijker af te lezen ‘Grote Indicator’-modus, en of dat verschijnt in het LCD-scherm, de EVF, of geen van beide. U kunt ook zelf bepalen welke informatie op het display aan de bovenzijde van de camera wordt weergegeven, met afzonderlijke instellingen voor foto’s en video.

Batterij

De X-H2 gebruikt dezelfde NP-W235-batterij als de X-H2S, X-T4 en sommige GFX-modellen. De accu heeft een capaciteit van 16Wh en geeft de camera een CIPA-accucijfer van 680 opnamen per lading via het LCD-scherm aan de achterzijde. Dit is een zeer indrukwekkend cijfer en suggereert dat de camera minder energieverslindend is dan de X-H2S. Zo’n hoge accucapaciteit betekent dat alleen de meest veeleisende opnamen (zoals een bruiloft) de capaciteit van de batterij op de proef zullen stellen, aangezien het gebruikelijk is om meer dan twee keer het nominale aantal opnamen te maken (afhankelijk van de manier waarop u opnamen maakt).

De optionele verticale VG-XH-greep voegt capaciteit toe voor twee extra batterijen, waardoor de batterijduur 2,4 keer wordt verlengd tot 1600 opnamen. Als al het andere niet werkt, kun je de camera ook rechtstreeks van stroom voorzien via een voldoende krachtige USB-C PD-bron.

Terug naar index


Eerste indrukken

Met de komst van de X-H2 kunnen we eindelijk duidelijk zien dat de ‘H’ echt hybride betekent. Het is niet zo dat de X-H2S ‘het videomodel’ is en de X-H2 ‘het model voor foto’s’, maar eerder dat de X-H2S de optie voor hoge snelheid is en de X-H2 die voor hoge resolutie, want beide lijken even goed in foto’s en video.

De BSI-sensor kan niet de indrukwekkend lage rolling shutter-snelheden leveren die de H2S wel kan, maar zelfs met een aanzienlijke rolling shutter is de X-H2 veruit de goedkoopste ILC waarmee op dit moment 8K kan worden opgenomen. Bovendien biedt hij veel van de voordelen van die hoge resolutie in zijn 6,2K- en 4K-opnamen als u niet van plan bent om opnamen te maken in een resolutie die de meeste mensen momenteel niet kunnen afspelen.

In onze korte tijd met de camera vonden we een paar kleine ongemakken (zoals de selectie van onderwerpsherkenningsstanden, en het niet geven van de optie om een van de draaiknoppen voor ISO te gebruiken), maar dit zijn dingen waarvan we kunnen hopen dat ze met firmware worden aangepast. In de tussentijd levert de X-H2 echter dezelfde snel te gebruiken, redelijk aanpasbare interface in een zeer comfortabele, ergonomische behuizing.

X-H1-gebruikers die hopen op een exacte herhaling van het besturingssysteem van die camera, zullen waarschijnlijk teleurgesteld zijn: de X-H2 gebruikt dezelfde van de GFX afgeleide opdracht-dial interface als de X-H2S. Het hybride karakter betekent ook dat hij hetzelfde volledig beweegbare achterdisplay krijgt als de S, wat een tegenvaller kan zijn voor wie hoopt op het meer op foto’s gerichte kantelscherm dat op sommige eerdere X-T camera’s (en de originele X-H1, wat dat betreft) werd gebruikt.

Als Fujifilm de modernere, conventionele bedieningsstijl lijkt te omarmen, in plaats van de teruggooistijl die we elders in de X-serie zien, dan is er een reden waarom dit de standaardmanier is geworden waarop de meeste high-end camera’s werken. En ik vind het moeilijk te geloven dat Fujifilm van plan is om de fanatieke club van toegewijde wijzerplaten die het tien jaar lang heeft gekoesterd, volledig in de steek te laten, alleen omdat de hybride lijn dat ook heeft gedaan.

We hebben tot nu toe genoten van onze tijd met de X-H2. Het is een relatief grote body voor een APS-C-camera, maar het is moeilijk om een weerbestendige camera met veel bedieningspunten, die solide aanvoelt, goed in de hand ligt en een bruikbare robuuste batterij bevat, veel kleiner te maken. Witticisms over het feit dat hij ‘bijna even groot is als een full-frame camera’ klinken hol wanneer je er een van de F2-objectieven op monteert. Voor ons is het logisch, gezien wat hij probeert te leveren.

Wat interessant zal zijn om te zien is of hij wordt overgenomen door zijn stalgenoten, zodra die zijn opgewaardeerd naar de nieuwste generatie processors en sensoren. Maar nu er een duidelijke ‘hybride’ serie camera’s in Fuji’s assortiment is, hoeven toekomstige X-T modellen misschien niet meer van alles een beetje te doen. Waar de X-T4 het gat leek te vullen tussen de generaties van X-H modellen, heeft een potentiële X-T5 misschien ruimte om zijn eigen camera te zijn.

Terug naar index


Voorbeeld galerij

Alle foto’s zijn gemaakt met een Fujifilm X-H2 in pre-productie.

Gelieve geen van deze beelden te reproduceren op een website of een nieuwsbrief/magazine zonder voorafgaande toestemming (zie onze copyright pagina). Wij stellen de originelen ter beschikking van particuliere gebruikers om te downloaden naar hun eigen machines voor persoonlijk onderzoek of afdrukken (in combinatie met deze recensie); wij doen dit te goeder trouw, dus gelieve hier geen misbruik van te maken.

Terug naar index