Als industrie moeten we het beter doen. Voor ons vak, voor nieuwe en ervaren fotografen, voor de klanten die niet alle informatie krijgen.
We moeten opstaan tegen degenen die ons werk devalueren door klanten en nieuwe fotografen te misleiden.
Het is tijd om dit niet langer toe te staan.
Laten we enkele voorbeelden bekijken van de desinformatie en de grote hindernissen die ons ervan weerhouden een leefbaar loon te verdienen – en wat we eraan kunnen doen.
Trouwwebsites die onleefbare lonen promoten
Populaire huwelijkswebsites beweren dat de gemiddelde bruid “$2K” betaalt voor huwelijksfotografie. Als je $2.000 per bruidsreportage zou rekenen, hoeveel zou je dan verdienen?
De gemiddelde fulltime huwelijksfotograaf boekt ongeveer 25 bruiloften per jaar. 2.000 dollar voor elke bruiloft komt neer op 50.000 dollar per jaar. Maar gezien de hogere winstmarge van 25% in de fotografie-industrie, betekent dit dat een huwelijksfotograaf die de “gemiddelden” van huwelijkswebsites in rekening brengt, $12.500 per jaar mee naar huis zou nemen.
Hoe kunnen we toestaan dat deze niet-experts zulke slechte prijzen hanteren? Het is onder het minimumloon. Het is niet genoeg om de kost te verdienen en jezelf te onderhouden, laat staan je gezin. Deze verkeerde informatie geeft verloofde stellen onjuiste prijsverwachtingen, en het misleidt nieuwe fotografen over hoe ze zichzelf moeten prijzen.
Het probleem is dat huwelijkswebsites hun kostengidsen meestal opstellen op basis van bruidsparen die in hun recensies over deze websites aangeven hoeveel ze voor huwelijksfotografie hebben betaald. Maar budgetten en prijzen variëren per locatie, sommige mensen kunnen hun gegevens verkeerd opgeven, en sommigen kunnen kortingen hebben gekregen van vrienden of familieleden. Velen melden deze informatie helemaal niet, waardoor de cijfers scheefgetrokken zijn.
Eenvoudig gezegd is dit een onverantwoordelijke methode voor het verzamelen en delen van gegevens – vooral gegevens die van invloed zijn op ons levensonderhoud.
We roepen alle fotografen die deze websites maandelijks betalen op om hun hand uit te steken en te eisen dat ze werkelijke gegevens gebruiken die een leefbaar loon ondersteunen.
Fotografie Software Bedrijven
1. Het ambacht devalueren (en fotografen gebruiken om toegang te krijgen tot hun klanten)
Vorig jaar voegde een populair platform een consumentendrukkerij toe die er prat op gaat dat ze “fotografen geld laten verdienen terwijl ze slapen.”
Klinkt geweldig – maar wat betekent het echt?
Nadat fotografen dit bedrijf jarenlang vroegen om meer producten op professioneel niveau om gemakkelijk aan hun klanten te verkopen, reageerden ze door een consumentenafdrukbedrijf beschikbaar te maken via het platform. Fotografen die dit bedrijf gebruiken kunnen hun prijzen of winstmarges niet bepalen. Gebruikers betalen slechts zeven cent (ja, zeven cent) voor afdrukken, en fotografen nemen slechts 60% van deze weinig winstgevende winst mee naar huis.
Bovendien zijn fotografen verplicht de contactgegevens van hun klanten aan dit bedrijf te geven. Je krijgt dus 60% van 7 cent, allemaal zodat ze e-mailadressen van je klanten kunnen verzamelen en daar geld aan kunnen verdienen.
Fotografen hadden gewoon gevraagd om een gemakkelijkere manier om producten van professioneel niveau aan onze klanten te verkopen, niet om sneller toegang te krijgen tot een consumentensite. Ondanks de opschepperij van dit bedrijf over “ons geld laten verdienen in [our] slaap”, is dit gewoon een andere manier om ons beroep te devalueren.
We roepen alle fotografen die voor deze software betalen op om zich uit te spreken over hoe dit ons echt niet helpt om geld te verdienen terwijl we slapen, het heeft gewoon een belangrijke bron van onze inkomstenstroom weggenomen.
2. Fotografen misleiden over wat ze moeten aanrekenen of hoe ze een bedrijf moeten runnen
Een ander populair softwarebedrijf beweert fotografen te “onderwijzen” over prijzen, maar het zegt dat een pasgeboren fotograaf $250 per sessie moet vragen.
Rekening houdend met tijd en winstmarges, zou een fotograaf van pasgeborenen die 250 dollar per sessie vraagt, 2,50 dollar per uur verdienen voor een zeer bekwaam, extreem tijdrovend en slopend soort fotografie. Zelfs de ziekenhuisfotograaf die back-to-back opnames maakt, rekent meer. Waar haalt dit bedrijf deze schandalige prijzen vandaan? Zeker niet van hun fotografenbestand!
Vergelijkbare sites bieden vage richtlijnen over minisessies, waardoor fotografen en potentiële klanten worden misleid. Toonaangevende sites zeggen dat minisessies “15 minuten tot een uur” duren.
Maar laten we duidelijk zijn: de reden waarom minisessies goedkoper zijn, is dat ze sneller zijn, niet alleen in de lengte van de shoot, maar ook in de hoeveelheid voorbereidingstijd en reistijd die de fotograaf nodig heeft. Minisessies zijn back-to-back. De locatie wordt gekozen door de fotograaf. Ze bieden upselling mogelijkheden voor de fotograaf om geld te verdienen.
Sites die beweren fotografen op te leiden hebben de verantwoordelijkheid om fotografen aan te moedigen zichzelf en hun werk te waarderen. Ze hebben de verantwoordelijkheid om richtlijnen te delen die fotografen in staat stellen een leefbaar loon te verdienen. Anders is hun “educatieve” informatie gevaarlijk en zet ze fotografen op het verkeerde been.
We roepen alle fotografen die deze websites maandelijks betalen op om te eisen dat ze werkelijke gegevens gebruiken die een leefbaar loon voor ons ondersteunen.
Gig Work
Gig work, een relatief nieuw fenomeen in onze sector, klinkt op het eerste gezicht positief. Bedrijven beloven dat ze alle marketing doen, en jij krijgt een flink deel van het (absurd goedkope) honorarium voor de sessie.
Tegen nieuwe fotografen zeggen ze dat ze de administratieve en zakelijke taken op zich nemen die veel fotografen verafschuwen, en dat de fotograaf geld zal verdienen.
Maar als je de kosten, reiskosten en bewerkingstijd berekent, verdienen fotografen die als gig werken minder dan iemand die bij een JCPenney fotostudio werkt. Toch hebben ze geen gezondheidszorg, geen gegarandeerde 40 uur werk, en ook geen auteursrecht.
Naarmate deze sites aan populariteit hebben gewonnen, is ook het aantal ontevreden fotografen dat zich al jaren tegen het bedrijf uitspreekt en wijst op de lage lonen, de slechte communicatie en de onrealistische verwachtingen van de klant.
Wij roepen alle fotografen die aan deze optie denken op om de kleine lettertjes van wat je daadwerkelijk gaat verdienen te ontcijferen, zodat je er met open ogen in gaat.
Influencers
TikTok en blogsites maken het nog erger door tips te geven over hoe je goedkopere tarieven kunt krijgen. Maar deze schadelijke “tips” zijn eigenlijk een poging om fotografen op te lichten om hun brood te verdienen.
Sommige influencers suggereren bijvoorbeeld aan bruiden om fotografen te vertellen dat je een fotograaf nodig hebt voor een evenement, om ze vervolgens te verrassen met een bruiloft. We weten allemaal dat het fotograferen van een bruiloft totaal anders is dan het fotograferen van een verjaardagsfeestje of een bedrijfsevenement, en dit advies is volkomen onethisch.
We hebben ook de “leuke” suggestie gezien, “Krijg een gratis boudoir shoot van je fotograaf als je je klaarmaakt voor de grote dag!”. Natuurlijk is een volledige boudoirshoot een heel ander verhaal dan de ongeveer vijf minuten die zijn uitgetrokken voor foto’s van de voorbereiding.
Deze beïnvloeders moedigen klanten aan om lage prijzen af te dwingen met behulp van duistere strategieën, waardoor een grote hoofdpijn ontstaat voor fotografen die proberen hun brood te verdienen.
Wij roepen alle fotografen die deze misinformatie zien op om hen hier direct op aan te spreken.
Wat kunnen we er nog aan doen?
We moeten samenkomen om schadelijke, onjuiste informatie over fotografieprijzen te corrigeren. En we moeten allemaal ons best doen om zowel nieuwe fotografen als klanten voor te lichten over de industrie.
We moeten digitaal waarderen. Digitalen zijn net zo waardevol, zo niet waardevoller, dan gedrukt werk. Het is je eindproduct. Als je digitals in je pakketten opneemt, zorg er dan voor dat je ze dienovereenkomstig prijst.
We moeten praten over bewerken. Door sociale media lijkt het voor klanten alsof bewerken zo makkelijk is en slechts een klik op een knop, dus er is een toevloed van oh je kunt dat gewoon gratis bewerken/fixen/fotoshoppen… toch? Urm nee, veeg de neus van je kind af en ik hoef geen uren in photoshop door te brengen om snotjes te wissen en neusgaten opnieuw te maken. Normaliseer dat extra bewerking buiten wat in je pakket zit niet gratis is. Breng je tijd in rekening – het heen en weer geloop en de uren die het je kost om extra bewerkingen te maken.
We moeten ons werk en onze tijd waarderen.. Het spijt me dat je je outfit op je foto’s niet mooi vindt. Het is niet mijn schuld dus ik kan je geen gratis reshoot aanbieden. Ik herinner me dat ik mijn kapper vroeg om mijn haar naar mijn natuurlijke kleur te brengen. Ik haatte de manier waarop mijn nieuwe kleur eruit zag. Denk je dat ik haar betaalde om het opnieuw te doen? Ja, natuurlijk deed ik dat. Ik betaalde de volle prijs omdat het haar evenveel tijd kost. Tijd is geld.
We moeten praten over de uren die het kost om onze bedrijven te runnen…. Mensen zien niet de vele uren redactie die achter de schermen plaatsvinden. Ze zien niet de vele uren marketing of de vele uren administratief werk. Je verdient het om betaald te worden voor je tijd.
We moeten het praten over winst en het in rekening brengen van ons werk normaliseren.. Als je professioneel bent, is fotografie niet zomaar een hobby. Het is geen eenvoudige taak die iedereen met een camera kan doen. Het is een bedrijf. We verdienen betaald te worden voor onze tijd, talent en ervaring. De enige manier waarop we dat als industrie kunnen bereiken, is door te praten over de kosten en de verborgen tijd.
Laten we onszelf met hetzelfde respect behandelen als onze klanten.
Laten we een verandering maken.
Het is tijd om op te komen voor onze industrie en ons uit te spreken over wat we verdienen.
Fotografen hebben bedrijven.
Wij hebben kosten.
Ons vak kost veel tijd. Ons bedrijf runnen kost veel tijd.
We nemen niet alles mee naar huis wat we in rekening brengen. Het zijn de inkomsten die ons bedrijf nodig heeft om de kosten te betalen, en zelfs om onszelf te betalen. Als we een van de gelukkigen zijn, krijgen we meer dan het minimumloon betaald voor onze kunst.
Het is aan ons om op te komen voor onszelf als professionals en een positieve verandering te maken voor iedereen.
De meningen in dit artikel zijn uitsluitend die van de auteur.
Over de auteur: Jane Goodrich is een bekroonde fotograaf wiens onderliggende missie het is om andere fotografen te ondersteunen en in staat te stellen nieuwe niveaus van winstgevend succes te bereiken. Met een achtergrond in business en marketing, uitgebreide industrie ervaring met het runnen van twee succesvolle fotografie bedrijven, en het bouwen van The Photography Business merk, Jane is een van de meest gerespecteerde fotografen in de industrie als het gaat om het runnen van een succesvol bedrijf. Jane heeft haar kennis en ervaring verwerkt in Picsello – een business management software platform voor fotografen dat fotografen ondersteunt bij het bepalen van hun prijzen, het effectief runnen van hun bedrijf en het vermarkten en te gelde maken van hun diensten. Daarnaast helpen we fotografen om de uitdagingen te overwinnen en door de verkeerde informatie heen te prikken. Dit artikel werd ook hier gepubliceerd.
Inhoudsopgave