Wist je dat driehoeken in de fotografie letterlijk overal voorkomen? Kijk naar enkele van je favoriete foto’s, en je ziet onmiddellijk driehoeken links, rechts en in het midden.
Maar waarom is dat zo? Ten eerste zorgen driehoeken voor geweldige composities, wat betekent dat driehoeken een fantastische manier zijn om je compositorische vaardigheden naar een hoger niveau te tillen, als je weet hoe je ze correct moet gebruiken.
In dit artikel neem ik je mee door de essentie van driehoekscomposities.
En als je klaar bent, ben je een driehoeksexpert, klaar om de ene na de andere opname te maken waarin driehoeken goed tot hun recht komen.
Wat zijn driehoeken in de fotografie?
Driehoeken komen overal in fotografische composities voor.
Bijvoorbeeld, je vindt duidelijke driehoeken:
maar ook subtielere, impliciete driehoeken:
Deze gelden allemaal als driehoeken in de fotografie, zelfs als ze niet duidelijk zijn, en zelfs als ze er niet meteen uitspringen.
In feite zijn de beste driehoekige composities vaak… niet onmiddellijk als driehoeken.
In plaats daarvan werken de driehoeken achter de schermen, waardoor een sterk, stabiel, opvallend beeld ontstaat.
Zijn driehoeken in de fotografie een goede zaak?
Absoluut!
Hoewel driehoeken misschien een onconventioneel compositie-element lijken, zijn driehoeken overal in de kunst te vinden, en niet voor niets.
Weet je, driehoeken zijn geweldig in het stabiliseren van beelden, zoals deze:
Voel je hoe compleet dat beeld is? Dat is te danken aan de driehoeken, die het beeld sterk en solide houden.
(Merk op dat lijnen daarentegen… niet stabiel. Ze pendelen de kijker mee, maar bieden niet echt een sterk stoppunt).
Driehoeken zijn ook om een andere reden geweldig: Ze voegen visuele flow toe.
Wat bedoel ik daarmee?
Nou, visuele stroom verwijst naar beweging binnen een compositie. Leidende lijnen zorgen vaak voor een visuele stroom door de kijker van de voorgrond naar de achtergrond te verplaatsen; spiralen zorgen vaak voor een visuele stroom door de kijker door het kader te laten draaien.
Ook driehoeken voegen visuele stroming toe, maar op een manier die zowel spiralen als lijnen mengt. De randen van de driehoek leiden de kijker voort, maar bij elk hoekpunt draait de kijker naar een ander deel van het beeld.
Dat betekent dat driehoeken de kijker meenemen op een reis, waarbij hij over het algemeen van gebied naar gebied gaat, totdat hij de hele opname heeft gewaardeerd.
Bevatten alle scènes driehoeken?
Dit is het probleem met driehoeken: Als je kijkt, kun je ze vinden overal.
En zo heeft elke scène driehoeken die wachten om ontdekt te worden, maar je moet je compositorische vaardigheden gebruiken om de driehoeken te vinden en ze weer te geven op een manier die fotografisch zinvol is.
Merk op dat dit geldt voor alle soorten fotografie, van landschappen tot portretten tot straatfoto’s.
Landschapsfotografen gebruiken vaak driehoeken om de kijker van de onderkant van het kader naar een interessant achtergrondelement te leiden (op de top van de driehoek), zoals hier:
Portretfotografen schikken hun onderwerpen vaak zo dat er een driehoek van hoofden ontstaat, zoals hier:
Of, in het geval van een enkel onderwerp, een driehoek van ledematen:
En straatfotografen zullen vaak meerdere bewegende onderwerpen gebruiken om een driehoek te creëren, of lineaire elementen van omliggende gebouwen verwerken om driehoeken te creëren, zoals deze:
De les hier is dat driehoeken vrijwel altijd een optie zijn, maar je kunt niet zomaar richten, schieten en verwachten dat er een driehoek verschijnt. In plaats daarvan moet je de scene bewerken, op zoek naar potentiële hoekpunten, en maken een driehoek met je compositie.
Zinvol?
Soorten driehoeken in de fotografie
Zoals ik al zei, driehoeken zijn overal.
En dit betekent dat er veel soorten driehoeken in de fotografie, die allemaal verschillende effecten geven.
Laten we eens kijken naar enkele van de belangrijkste driehoeken die je moet kennen:
De Symmetrische Driehoek
Symmetrische driehoeken zijn de eenvoudigste driehoeken die er zijn, omdat ze een duidelijk element van symmetrie bieden om in je foto’s te gebruiken.
Zoals dit:
Merk op dat symmetrische driehoeken technisch gezien horizontaal kunnen zitten (waarbij de top van de driehoek naar links of rechts wijst), maar meestal verticaal zitten, met de top van de driehoek naar boven.
Symmetrische driehoeken zijn erg stabiel, en ze zijn ook erg intens. Ze geven je beelden een zeer in-your-face gevoel, vooral als de driehoek het grootste deel van het frame in beslag neemt.
Nu verhindert symmetrie vaak dat beelden een visuele flow hebben, wat niet altijd een slechte zaak is, maar meestal het best vermeden kan worden.
En symmetrische driehoeken kunnen een beetje… statisch om deze reden.
Daarom raad ik u aan goed na te denken voordat u een symmetrische driehoek gebruikt, en in plaats daarvan te streven naar het volgende type driehoek op deze lijst:
De Scalene Driehoek
De term scalene driehoek klinkt misschien erg wiskundig, en dat is het ook. Maar het is eenvoudig te begrijpen.
Scalene driehoeken hebben aan alle zijden verschillende lengtes, waardoor ze geen symmetrie bevatten.
Daarom zijn schalendriehoeken veel dynamischer dan symmetrische driehoeken, en zeer geschikt om een visuele stroom te creëren die het oog door het beeld beweegt.
Hier is een voorbeeld van een opname met een scalene driehoek:
Mooi, toch? De driehoek is er, maar neemt het oog mee op een reis door het kader, in plaats van zich statisch te presenteren.
Nu, scalene driehoeken zijn eigenlijk heel gewoon in de fotografie omdat ze natuurlijk voorkomen.
(Aan de andere kant vergt het veel moeite om symmetrie te vinden of te creëren).
Dus, als je een scalene driehoek ziet, omarm hem dan. Gebruik hem in je compositie, en laat hem je helpen het oog rond het kader te bewegen.
De impliciete driehoek
Impliciete driehoeken zijn niet vanzelfsprekend.
Ze kunnen bestaan uit een paar hoekpunten en een lijn. Of ze kunnen bestaan uit een paar lijnen en een hoekpunt.
Omdat impliciete driehoeken niet volledig gevormd zijn, bieden ze over het algemeen niet dezelfde stabiliteit als een echte driehoek.
Maar ze kunnen toch helpen een beeld te stabiliseren, en ze kunnen zeker een interessante visuele stroom creëren.
Hier is een voorbeeld van een geïmpliceerde driehoek, waarbij de bloemen, de doos en de zandloper een losse driehoeksopstelling vormen:
Mensen poseren in driehoeken
Als je een portretfotograaf bent, dan loont het om driehoeken goed te begrijpen.
En dit is waarom:
Sommige van de makkelijkste poses hebben driehoekige vormen.
Als je bijvoorbeeld één persoon fotografeert, kun je hem zijn haar naar achteren laten duwen, waardoor een driehoek ontstaat tussen de bovenkant van zijn hand, zijn kin en zijn elleboog.
Of je kunt ze hun hand onder hun kin laten leggen met hun elleboog op hun knie, wat een driehoek creëert uit hun lichaam.
Of je laat ze gewoon staan zodat er een impliciete driehoek ontstaat uit hun hoofd en schouders:
Zie je wat ik bedoel? Deze vormen zijn elementair, maar ze zijn super effectief, en ze kunnen een beeld gemakkelijk van goed naar geweldig brengen.
Merk op dat je ook driehoeken kunt gebruiken bij het poseren van onderwerpen in groepen.
Je kunt bijvoorbeeld driehoeken gebruiken bij familiefotografie om een ouder met hun kind te poseren:
Of je kunt poses maken voor drie personen, waarbij de hoofden van elk onderwerp samen een soort driehoek vormen.
Wat vooral leuk is aan driehoeken is hoeveel variaties er zijn. Een enkele scalene driehoek kan immers duizenden verschillende ruwe vormen aannemen! Dus schieten met driehoeken wordt nooit echt saai.
De stilleven driehoek
Stilleven kunstenaars liefde driehoeken.
Dit komt door hun stabiliteit, maar ook door hun visuele flow.
En dat is waarom veel beroemde stilleven schilderijen driehoeken gebruiken met groot effect, net als veel stilleven foto’s.
Maar hoe verwerk je driehoeken in stillevens?
Een gemakkelijke manier is om te beginnen met hoge voorwerpen achter in het stilleven, terwijl je met kortere voorwerpen de compositie uitspreidt en naar voren schuift.
Je kunt dit doen voor een “klassiek” stilleven, maar je kunt dezelfde techniek ook gebruiken om krachtige productcomposities te maken.
Mooi toch? Je kunt zelfs dit soort driehoekscomposities maken met slechts een paar voorwerpen, als je maar creatief bent met hoe je ze rangschikt!
De Gouden Driehoek
Als u bekend bent met fotografische compositietechnieken, bent u wellicht bekend met de gouden driehoek, die voorstelt uw belangrijkste compositorische elementen langs deze overlapping te plaatsen:
Met andere woorden:
Je kunt driehoeken maken langs de diagonalen. En je kunt je hoofdonderwerp op een van de snijpunten plaatsen (als je dat wilt).
Dit levert beelden op die machtig zijn, maar ook zeer dynamisch.
Waarom zou je driehoeken gebruiken in je fotografie?
Driehoeken zijn geweldig voor het maken van stabiele composities. Maar omdat driehoeken complete, eenvoudige vormen zijn (en dus relatief stabiel), en bovendien diagonaal, zorgen driehoeken er ook voor dat je indrukwekkend dynamische composities vastlegt (d.w.z. composities waarbij de kijker van het ene deel van het beeld naar het volgende stroomt). Met andere woorden, driehoeken zijn een enorme hulp bij het maken van krachtige beelden! Merk op dat je geen volledige driehoeken hoeft te vinden; je bent ook vrij om met gedeeltelijke (geïmpliceerde) driehoeken te werken, en dan krijg je een vergelijkbaar effect.
Wat is de gouden driehoek?
De gouden driehoek is een compositorische overlay die helpt sterke composities te maken. Het omvat meerdere (vier driehoeken) en sterke diagonalen. Door elementen van je compositie langs de gouden driehoek te plaatsen, kun je beelden maken die de kijker boeien en ervoor zorgen dat ze soepel door de compositie bewegen.
Wat zijn de soorten driehoeken in de fotografie?
Er zijn verschillende belangrijke soorten driehoeken die je moet kennen. Symmetrische driehoeken zijn, nou ja, symmetrisch, wat betekent dat je ze in tweeën kunt delen en dat elke helft identiek lijkt. Deze zorgen voor meer statische composities (en kunnen, indien correct gebruikt, zeer gedurfde resultaten opleveren). Schalendriehoeken hebben geen symmetrie omdat elke zijde een andere lengte heeft. Deze driehoeken zorgen voor meer vloeiende, dynamische composities. Tenslotte zijn er impliciete driehoeken, die geen volledige driehoeken zijn; ze worden gesuggereerd door de lijnen in de scène.
Wat is een impliciete driehoek in de fotografie?
Een impliciete driehoek is eenvoudigweg een driehoek die gedeeltelijk compleet is, maar niet volledig gerealiseerd. Je kunt dus verschillende driehoekspunten hebben (gemaakt van de hoofden van je geportretteerden), die samen lijnen suggereren die ertussen bewegen, maar de lijnen niet werkelijk omvatten. Of je hebt twee lijnen, maar de derde lijn is ingebeeld.
Wat zijn veel voorkomende driehoeken in de fotografie?
Driehoeken komen overal voor – je hoeft er alleen maar naar te zoeken! Je vindt bijvoorbeeld driehoekige bergen, driehoeken van omgevallen bomen, driehoekige bladeren, driehoekige golven, en nog veel meer. Je kunt ook hoeken van gebouwen vinden die driehoeken vormen, driehoekige ramen, en nog veel meer. Merk op dat driehoeken niet altijd onmiddellijk duidelijk zijn; soms moet je de driehoeken creëren door je perspectief te veranderen. Een hoek van een gebouw kan bijvoorbeeld een driehoek worden als je laag gaat staan en je camera omhoog richt!